آموزش رمان نویسی | خانه رمان

مقالات, اخبار و آموزش رمان نویسی

آموزش رمان نویسی | خانه رمان

مقالات, اخبار و آموزش رمان نویسی

پرسش و پاسخ: مشاوره درباره یک رمان

☼ سوال پیمان:
با سلام و عرض ادب.من یه جوون 20 ساله هستم که برای اولین بار دست به قلم بردم.یک سال و نیم پیش یه روز بعد از ظهر یه فکری به سرم زد و یه کاغذ و خودکار برداشتم و چند صفحه متن بدون وقفه نوشتم.رویای نوشتن یه رمان تو ذهنم بود اما دیگه اونو ادامه ندادم تا سه ماه پیش،به اصرار نامزدم دوباره رفتم سراغش و مشغول نوشتنش شدم و این بار شکر خدا دیگه واقعا ادامه دادمش.الان که اینجام حدود 20% از داستانم رو نوشتم و حین جستجوی راهکار های مختلف از اساتید،راهم به اینجا کشید.میخواستم اگه براتون مقدوره منو راهنمایی کنید.  راستش سوال خاصی هم ندارم فقط مطمئنم افرادی مثل شما هر چیزی که بگن قطعا به دردم میخوره. (در ادامه توضیحاتی درباره طرح رمان آورده شده است) دوس دارم بیشتر از داستان براتون بگم اما میدونم ممکنه وقت خوندنش رو نداشته باشین.خلاصه کنم که ژانر داستان ترسناکه و به شدت رازآلود و معمایی.همه جور سکانسی هم توش هست از شوخی و خنده بگیر تا تعقیب و گریز و صحنه های ترسناک و لو رفتن هایی که باعث غافلگیری مخاطب میشه.به نظر خودم هم خیلی طولانی خواهد بود چون با اینکه کل داستان در طی 6-7 روز اتفاق میفته،اما الان که به یک چهارمش رسیدم تقریبا 45 هزار کلمه یا بهتره بگم بالای 100 صفحه نوشتم.واقعا عذر میخوام که اینقدر طولانی شد امیدوارم این پیامم خونده بشه و پاسخی هرچند کوتاه و مختصر،هر راهنمایی که ممکنه نیازمندش باشم دریافت کنم.بازم ممنون و خدا خیرتون بده :) 

◄ پاسخ من: سلامرمانت ایده جذابی دارد. البته من برای خلاصه شدن نوشته در بالا نیاوردم.
به نظر می‌رسد سوال اصلی شما درباره‌ی حجم رمان می‌باشد. با این تفاصیلی که شما آوردید شاید کل حجم رمان شما در نهایت به چهارصد صفحه برسد که برای یک رمان با آنهمه شخصیت و طرح گسترده مسئله‌ی نامعقولی نیست. اما اگر دغدغه‌ی طولانی شدن و کسل کننده بودن کار را دارید چند نکته به نظرم می‌رسد که می تواند برای شما راه‌گشا باشد.
برای کوتاه‌تر کردن رمان و فشرده تر کردن این طرح چند راه پیش روی شماست.
اولین راه کم کردن از تعداد شخصیت‌های اصلی رمان هست. طبعا هر کدام از این شخصیت‌ها گذشته‌ای دارند و هر کدام دلمشغولی و دغدغه‌ی خاص خودشان را دارند و در طول رمان هم هر یک درگیر یک خط طرح می‌شود. اگر شما بخواهید به تک تک آنها بپردازید و آنها را در طول رمان بپرورانید به حجم رمان شما افزوده خواهد شد. بنابراین باید شخصیت‌های رمان را به دو بخش اصلی و فرعی تقسیم بکنید و بار اصلی رمان را روی دوش دو-سه شخصیت اصلی بگذارید و به دیگر شخصیت‌ها در حد شخصیت‌های فرعی بپردازید.
دومین راه که بی ارتباط با راه اول نیست مختصر کردن طرح و ساختار رمان هست. یعنی مجموع اتفاقات و حوادثی که قرار است شخصیت‌های‌تان با آنها درگیر شوند کمتر از اینی باشد که تا الان پیش بینی کرده‌اید. علاوه بر کاستن از اتفاقات باید نسبت به خط طرح‌های اصلی و خرده داستان‌ها هم توجه بکنید. یعنی رمان می‌تواند یک خط داستانی را به عنوان مسئله‌ی اصلی پیگیری نماید و در کل به چند خرده داستان بپردازد. برای این کار شما مجبور هستید که نوع رمان‌تان را به دقت مشخص کنید. این رمان معمایی و پلیسی هست؟ یا ترسناک؟ یا عاشقانه؟ یا تاریخی؟ یا کمدی؟ وقتی نوع رمان‌تان را مشخص کردید می‌توانید خط طرح اصلی را هم بر اساس نوع رمان بچینید و از پرداختن به خط های داستانی حاشیه ای بگذرید و یا حداقل آن را پررنگ نکنید تا مجبور نباشید صفحات زیادی را به بسط دادن و پرداختن آنها اختصاص بدهید.
و نکته‌ی سوم هم اینکه باید متوجه این مسئله باشید که در حال نوشتن رمان هستید و نه فیلم‌نامه. یعنی به رمان به شکل یک فیلم نگاه نکنید. چون فیلم به خوبی از پس روایت صحنه‌های اکشن و حادثه‌ای بر می آید و آنچیزی را که رمان نویس مجبور است در چند پاراگراف به تصویر بکشد در یک فیلم در یک نمای چند ثانیه‌ای همه‌ی آنها به تصویر در می‌آید. بنابراین در نوشتن رمان باید کاری را انجام دهید که رمان به خوبی و حتی بهتر از یک فیلم سینمایی می تواند از عهده‌ی انجام ان بر بیاید.
و اما نکته‌ی پایانی درباره‌ی فضای رمان هست که خارجی انتخاب کرده‌اید. به نظرم یک نویسنده جوان در آغاز راه بهتر است از تجربیاتی بنویسد که خود با انها آشنایی دارد. چون در این صورت به مواد خام رمانش احاطه و آگاهی دارد و از چیزهایی می نویسد که در زندگی شخصی اش دیده و لمس کرده. البته من بحث تخیل را هم قبول دارم اما به شرط این که اطلاعات کافی از یک جغرافیا مثلا مکزیک و از یک فرهنگ و یک سازمان نظامی داشته باشید تا مبنای تخیلتان بر اساس واقعیات دقیق باشد تا در دادن اطلاعات به خواننده دچار اشتباه نشوید.
برای‌تان آرزوی موفقیت دارم و خوشحال خواهم شد روزی رمان‌تان را بعد از تمام شدن بخوانم.
نظرات 16 + ارسال نظر
مروه 1402/09/08 ساعت 04:17 ب.ظ

سلام
من مدتی است که رمان مینویسم
آیا میتوانم رمان خود را با متخصصی یا مشاور در میان بگذارم تا ایراد هایش را بگیرند ؟
سوال دیگر اینکه میشود هویت اصلی رمان مخفی بماند؟

سلام
بله می تونید از طریق محافل ادبی و یا شبکه های اجتماعی افرادی که در زمینه رمان نویسی صاحب نظر هستند پیدا کنید و مشاوره بخواهید.
متوجه منظورتون از مخفی ماندن هویت اصلی رمان نشدم. اگه منظورتون مخفی ماندن یا مستعار شدن اسم نویسنده است که بله، امکانش هست.

نارانا 1401/02/06 ساعت 02:12 ب.ظ

سلام خسته نباشید ، من یه رمان حدود 10 صفحه ای نوشتم که البته فکر نکنم رمان باشه چون طولانی نیست زیاد من توی طرز نوشتم زیاد توصیف میکنم و همچنین وقتی میخوام که نشون بدم اون شخصیت ناراحته یا داره گریه میکنه نمیدونم احساسات اون شخصیت رو درست برای خواننده نشون بدم من اوایل کار هستم حدود 5ماه میشه که درحال نوشتم

سلام. تشکر.
معمولا رمان ها طولانی تر هستند، بالای صد صفحه.
توصیف باید به اندازه و ضروری باشد. اگر منظور توصیف حس و حال شخصیت ها باشد باید بیشتر از دیالوگ ها و اعمال شخصیت ها برای نشان دادن حس و حالش استفاده کرد. مثلا اگر شخصی عصبی و استرسی هست کافی است خیلی کوتاه به چیزهایی مثل این اشاره کنیم: تکان دادن مداوم پا یا ضربان یکنواخت مشت روی میز یا مثلا سرخی چهره و ... یا کلماتی که در دیالوگ به کار می بره و ریتم و ضرباهنگ صحبت کردنش و ... نباید افراط بکنیم.
پیشرفت در نویسندگی با تمرین و نوشتن مداوم به دست می آید. نباید سخت بگیری و باید به خودت فرصت بدی. از نویسندگان بزرگ رمان و داستان بخوانی و بهشون دقت کنی تا بعد از مدتی قلمت قوی بشه و شناختت بیشتر.

.sina. 1399/10/04 ساعت 10:11 ب.ظ

سلام
متشکرم از سایت عالی شما
الان حدود دو سال است که شروع به نوشتن یک رمان کردم. در طی این دو سال خیلی تغییرش دادم ولی تغریبا از نظر داستانی شبیه همانیست که قبلا بود.
من رمان را حدودا به ۷ فصل بخش بندی کردم.
مشکل این است اول و آخر هر فصل رمان را میدانم ولی برای میانه های هر فصل ایده ای ندارم و داستانی ندارم.
مثلا میدانم اول فصل یک چگونه شروع میشود و چگونه تمام میشود اما برای میانه های هر فصل برنامه ای ندارم. به نظر شما آیا اصلا نیاز به داستان های کوچکی میان هر فصل هست تا خواننده حوصله اش سر نرود یا خیر؟
از پاسخگویی شما ممنونم

سلام
دوست عزیز،
باید میان صحنه های ابتدایی تا انتهایی رمان یک رابطه ی منطقی باشد. یعنی هر صحنه از صحنه ی قبلی متولد بشه و به صحنه ی بعد از خودش منجر بشه. یعنی توی طرح رمان باید رابطه علت و معلولی باشه. هر حادثه معلول حادثه ی قبل از خودش و علت حادثه ی بعد از خودش باشد.
اینطور نیست که شما اول و آخر فصل را داشته باشی و ندانی وسطش قرار است چه شود. اگر نمی دانی چه چیزی در میانه اتفاق می افتد باید به این سوال جواب بدهی: هدف این فصل یا صحنه چیست؟ و بعد حوادث را بر اساس این هدف پشت سر هم بچینی. باید ببینی منطقا چه اتفاقی می تواند در میانه ی فصل بیافتد که از حوادث قبل از خودش نتیجه شود و به حوادث پایانی مُنتج.
وقتی شما می توانی هر چه دلت خواست آن وسطِ کار بریزی یعنی اینکه طرح داستان شما منسجم و هدفمند و بر اساس قاعده علت و معلولی نیست.
کمی درباره طرح و ساختار رمان مطالعه بکنید.

ستایش 1399/10/03 ساعت 08:30 ب.ظ

با عرض سلام ببخشید من علاقه خیلی زیادی به نوشتن داستان و رمان دارم
خیلی ها هم من رو از نوشتن منع میکنن اما من به شدت به این کار علاقه دارم تا حالا هم یک داستان رو تمام کردم اما به دلایلی من اون داستان را کنار گذاشتم و الان در حال نوشتن یک داستان دیگه هستم
من اسم داستانم رو انتخاب کردم اما کم کم و با جلو رفتن رمان درباره مابقیه اون فکر میکنم یعنی مثلا الان نمیدونم پایان داستان چی میشه کم کم تصمیم میگیرم
این کار از نظر شما درست هست
اگه میشه کلا یه رهنمایی بکنید
یه رهنمایی هم درباره این که چه رمان هایی رو و از چه نویسندگانی بخونم بکنید
ممنون

سلام
به نظرم بهتر است، وقتی در ابتدای راه رمان نویسی هستیم و تجربه ی زیادی نداریم، قبل از شروع نوشتن رمان، یک طرح مشخص از رمان داشته باشیم.
یعنی مشخص بکنیم که شروع-میانه-پایان داستان چی هست. برای رسیدن به این طرح باید بتونی کل داستان رو در چند جمله برای خودت تعریف کنی. یعنی داستان از کجا شروع میشه، چه مسیری رو طی می کنه و کجا به پایان می رسه.
این باعث میشه که بتونی داستان رو به جلو ببری و به پایان برسونی. دیگه وسط نوشتن رمان سردرگم نمیشی یا برات سوال پیش نمیاد که "خب حالا رمان رو کجا تموم کنم".
سعی کن این طرح خلاصه رو روی کاغذ بنویسی و طبق اون پیش بری. توی این طرح خلاصه معمولا به این سوالات جواب میدیم:
شخصیت اصلی کی هست؟ چی میخواد؟چرا میخواد؟ چه جوری میخواد به دست بیاره؟ چه موانعی سر راهش هست؟ چه جوری با موانع درگیر میشه؟ و آیا در پایان می تونه به خواسته اش برسه یا نه؟

وقتی طرح رو بر این اساس بنویسی به کلیت رمان مسلط میشی.

و اما پیشنهاد مطالعه: رمان های معروف معمولا شناخته شده هستند. چه ایرانی چه خارجی.
البته این رو هم در نظر داشته باش که معمولا اینطور نیست ما از همه رمان های شاهکار خوشمون بیاد. ولی می تونیم بخونیم و یاد بگیریم.
نویسنده های معروف مثل داستایوسکی، تولستوی، چخوف، فلوبر، استاندال و ...

ستایش حسینی 1399/09/21 ساعت 02:18 ب.ظ

سلام من 14سالمه و داستان های مفهونی کوتاه قشنگی نوشتم به یه نویسنده هم گفتم خیلی خوشش اومد از داستان هام و استقبال کرد ولی کاری برای چاپش از دستش بر نمیومد شنا نی تونید برای چاپش کمکم کنید؟؟

سلام
برای چاپش باید با ناشرین صحبت بکنی
ناشرهای معمولا توی اینترنت سایت دارند و یا صفحه اینستاگرام
از این طریق می تونی باهاشون در ارتباط باشی
موفق باشی

نسترن 1399/09/15 ساعت 11:23 ق.ظ

سلام راستش من تا الان هیچ کلاسی نرفتم ولی دو تا رمان نوشتم ولی خودم میدونم که نیاز به ویراستار دارن توی رمان دومم مشکلم اینه که نمیتونم جمعش کنم و تمومش کنم میشه بگید در قسمت اخر چطور مهارت کسب کنم؟

سلام
بهتره قبل از نوشتن رمان یک طرح کلی از شروع-میانه-پایان رمان برای خودتان داشته باشید. یا زمانی که رمان رو تا یک جایی نوشته اید ولی آخرش بلاتکلیف مانده، بنشینید و این طرح و خلاصه کلی را بنویسید. کلیت رمان رو مرور بکنید. یعنی رمان رو برای خودتون نهایتا با چند جمله تعریف بکنید. شخصیت اصلی کی بود؟ مسئله اش چی بود؟ برای حل مسئله چه کار کرد؟ نتیجه چی شد؟ معمولا خیلی از رمان ها روی این اسلوب نوشته میشن. شما هم یک خلاصه بنویسید و ببینید مسیر حرکت شخصیت چی بوده. اینطوری با دیدن کلیت داستان در مقدمه و میانه می تونید به این نتیجه برسید که چه پایانی مناسب است. وقتی به این خلاصه رسیدید می تونید بخش های پایانی رو هم طبق خلاصه طرح بنویسید و تموم کنید.
در ضمن، وسواسی نباشید و مته به خشاش نگذارید.
همینکه پایان از منطق کل رمان تبعیت بکنه و روی مخاطب تاثیربگذاره و رمان رو در ذهنش موندگار بکنه کافیه. دنبال چیز عجیب غریب و ... نباشید.
به مرور مهارتتون میره بالا و پایان بندی های بهتری در آینده خواهید نوشت.

sina 1399/08/09 ساعت 01:12 ق.ظ

سلام و متشکر از سایت خوبتون. من ۱۵ سالمه و از بچه گی عاشق نویسندگی بودم و تا الان خیلی خیلی کتاب خوندم. حدود ش
سه سال پیش با برادرم که ۲۰ سالشه شروع به نوشتن یک رمان کردیم. الان سه سال گذشته و من حس میکنم تولید محتوا مون خیلی خیلی زیاد شده و وقت شروع نوشتنشه اما برادرم میگه ما فقط ۱۰% محتوا رو تولید کردیم لطفا راهنماییم کنید و بگید شروع کنیم یا به تولید محتوا ادامه بدیم؟ ژانر رمانمون حماسی و اسطوره ایه

سلام
ممنون از لطفت دوست خوبم
راستش متوجه منظورت از تولید محتوا نشدم.
اگه رمان شما طرح بزرگی داشته باشه و طولانی باشه، طبیعتا تا زمانی که رمان به سرانجام برسه باید به نوشتن ادامه بدید. اما اگه فکر می کنی که هر آنچه که باید می گفتید رو گفتید و کار تمام هست بنابراین دیگه نیازی به ادامه نخواهد بود.

الهام {: 1399/08/02 ساعت 06:04 ب.ظ http://nadaram.ir


اول از همه ممنون از پاسخگوییتون!
من 14 سالمه و در حال نوشتن رمان هستم. البته قبل از نوشتن تحقیق کردم و میشه گفت به اصول نویسندگی و ... آشنایی دارم!
اما نیاز به یه منتقد واقعی دارم که نوشته هام رو نقد کنه و ایراداتم رو پیدا کنه. برای این باید چیکار کنم؟
و اینکه ممنون میشم چند کتاب ادبیات کلاسیک برای سنم بهم معرفی کنید تا بخونم؟

سلام
ممنون از لطفتان
پیشنهاد اولم این هست که در نویسندگی عجله نکنید. صبر و پشتکار مهمترین عامل در نویسندگی هست. با خواندن یکی-دو کتاب درباره داستان نویسی یا رمان نویسی نباید فکر کنی که به همه جنبه های نویسندگی مسلط شده ای. بنده با خواندن بیش از 100 کتاب فقط درباره داستان نویسی و رمان نویسی و فیلمنامه نویسی هنوز ادعایی در این باره ندارم و به نظرم جای یادگیری بسیار بسیار زیاد هست. بنابراین به مطالعه ادامه بده. بعد از 20 و خرده ای سال مطالعه در زمینه ادبیات داستانی هنوز می بینم جا برای مطالعه زیاد هست.
قبل از هر چیزی مطالعه کن و بعد بنویس و بنویس و بنویس.
اما درباره نقد.
در فضای مجازی سایت ها و انجمن های زیادی هستند که به کار نقد و بررسی آثار می پردازند. معمولا خیلی از سایت های رمان نویسی بخشی به اسم نقد رمان های در دست تایپ دارند.
اگر بنده هم فرصتی داشته باشم آثار دوستان را تا آنجایی که مشغله هام اجازه بدهند مطالعه می کنم و نظر می دهم.
برای خودت یک وبلاگ شخصی در بلاگفا راه اندازی کن و مطالبت را منتشر کن و از دیگران بخواه تا نظر بدهند.
اگر بخواهم بر اساس سن و سال کتاب پیشنهاد بدهم، خب من سلیقه ات را نمی دانم.
بعضی ها علمی-تخیلی دوست دارند، بعضی ها فانتزی و بعضی ها ژانر وحشت. می ترسم چیزی پیشنهاد بدهم و سرخورده شوی
اما اگر بخواهم کتابی پیشنهاد بدهم که به نویسندگی ات کمک بکند: آثار فئودور داستایوسکی (مثل جنایت و مکافات، برادران کارامازوف و ...) آثار لئو تولستوی (مثل جنگ و صلح و آناکارنینا) و یا داستان های کوتاه آنتوان چخوف و نویسندگان دیگری در این سطح هست.

رضا 1399/03/05 ساعت 11:17 ب.ظ

سلام
ممنون بابت سایت خوبتون
من دارم رو یک رمان فانتزی حماسی کار میکنم تقریباً ۸۰درصد طرح کلی رمان رو نوشتم ولی دوباره یه جرقه و ایده‌ی تازه به ذهنم میرسه و مجبور میشم دوباره طرح رو کم و بیش تغییر بدم و رمان رو پیچیده تر کنم ممنون میشم راهنمایی در این خصوص برای من داشته باشید.
واینکه بعضی وقتا حس میکنم داستان رمانم خیلی جذاب نیست و دلسرد میشم.

سلام
ممنونم
اگر دچار وسواس و کمالگرایی شده اید و به همین دلیل دارید مدام با طرح رمان کلنجار می روید باید هرچه زودتر دست از این کار بکشید.
این فکر که: طرح رمان باید حتما عالی باشد تا بعد دست به نوشتن رمان ببرم، اشتباه هست.
یعنی اگر فکر می کنید که یک طرح عالی و بی نقص وجود دارد که قرار است شما به آن برسید و باید به آن برسید و اگر به آن نرسید نباید دست به نوشتن خود رمان ببرید. این یک باور کمالگرایانه هست که هیچ تاثیر مثبتی وجود ندارد.
یک حداقل هایی را رعایت بکنید و بیشتر از آن در مرحله ی نوشتن طرح اولیه نایستید. هر چقدر بیشتر در این مرحله دست و پا بزنید بیشتر خسته می شوید. خسته، دلسرد و بی انگیزه. کمالگرایی باعث می شود نوشتن رمان را در همان طرح اولیه رها بکنید. باید سعی کنید انتظارات خودتان را پایین بیاورید تا بتوانید رمان را بنویسید و به سرانجام برسانید.

Asma 1397/01/17 ساعت 04:45 ب.ظ

سلام.من میخوام یه رمان واسه مامانم بنویسم.تاحالا ننوشتم میخواستم راهنماییم کنید

سلام
متوجه منظورت نشدم

Jani 1396/09/30 ساعت 03:35 ب.ظ

موفق باشید

سلام
مرسی
با آرزوی موفقیت برای شما

سلام من یک سئوال از شما دارم من داستانهایی را به سبک قدیم مینویسم مثلاً در شهری حاکمی قصد داشت به حمام برود وعمال او کور باش ودور باش میگفتندیک پیر مرد به این فرمان اعتراض کرد وعمال حاکم اورا گرفتندیک جوان نیرومند به عنوان اعتراض با مامورین در گیر شد وفرار کرد وعمال حاکم برای دستگیری او رفتند وماجرا از اینجا شروع میشودومفصل است سئوال من این ست اصولا نوشتن این گونه داستان فایده ای دارد یانه هر چه داستان دارم بر این سبک است وبعضی از آنها را نوشته ام یعنی روایت تاریخ بشکل افسانه شما کارشناس محترم پاسخ مرا بدهید که این کار ها را ادامه بدهم یا نه ؟من اصلاً نمیتوانم رمان بشکل امروزی بنویسم فقط تاریخی وقدیمی اگر میتوانید خودتان راهنمایی کنید یا یک جایی را معرفی کنید ......متشکرم

سلام
آقای کارگر گرامی


تلاش تان حتما ارزشمند هست.
1. اگر منظورتان از «جور کردن داستان» نوشتن داستان تخیلی است، یعنی همه چیز پرداخته ی ذهن شما باشد و ریشه ای در واقعیت دنیای بیرون نداشته باشد، باید عرض کنم: داستان نوشتن چیزی جز این نیست. داستان یعنی همین تخیل کردن یکسری شخصیت و حادثه و بعد روایت کردن آن. فایده ی این کار می تواند این باشد که شما داستان تان را به شکل جذابی روایت بکنید و خواننده هم از خواندن داستان شما لذت ببرد. کار داستان نویس همین است. از تخیل اش برای نوشتن روایتی جذاب و تاثیرگذار استفاده کنید. زیاد بحث فایده نیست. بحث لذت و فهمی تازه و عمیق از زندگی هست.
اگر مسئله ی تان انتشار نوشته های تان هست می توانید آن ها را به ناشرین نشان بدهید تا در صورتی که کیفیت خوبی داشته باشند ناشرین برای چاپ آن سرمایه گذاری کنند.
اگر هم کسی نخواست برای چاپ کاغذی آن سرمایه گذاری گند خودتان می توانید آن را در اینترنت به صورت یک کتاب الکترونیکی منتشر بکنید.

2. برای نوشتن رمان تاریخی نویسندگان معمولا حوادثی از یک دوره ی تاریخی در گذشته ی دور (مثلا جنگ های دوره ی صفویه) یا گذشته ی نزدیک (مثلا دوره ی ملی شدن صنعت نفت) را انتخاب می کنند و بعد داستانشان را در بطن این حادثه ی اصلی پیش می برند. شخصیت های شان می تواند مجموعی از شخصیت های واقعی و ساختگی باشد. من پیشنهاد می کنم کتاب های استاد میرصادقی را که در زمینه ی آموزش رمان نویسی هست مطالعه نمایید.

موفق باشید

یاسمین 1396/05/21 ساعت 10:35 ب.ظ

سلام من 14 سالمه و میخوام یه رمان پلیسی بنویسم ولی نمیدونم چه جوری باید بنویسم اگه کمکم کنید ممنون میشم

سلام
پیشنهاد می کنم توی این ژانر زیاد مطالعه بکنید تا مسلط بشید. از نویسندگان کلاسیک مثل آرتور کانن دایل (نویسنده داستان های شرلوک هلمز) آگاتا کریستی (نویسنده داستان های هرکول پووآرو و خانم مارپل ) و نویسندگان دیگر مثل ریموند چندلر, ژرژ سیمنون و ...
بعد از مطالعه اینها می توانید از کارهای معاصرتر هم بخوانید
اینطوری با ژانرهای جنایی پلیسی و معمایی آشنایی پیدا می کنید

بنیامین 1395/12/13 ساعت 10:45 ب.ظ

سلام،ایا میشه در حالی که قسمت هایی از رمان نوشته ای ادبی گونه و مملو از توصیفات ادبی هست ،در فضا هایی واقعیت محور شوم به شخصیت ها روح رئالیسم بدهم؟
و شخص سوم را تبدیل به اول شخص کنم،و دیالوگ سازی کنم؟و این که به نظرتون هر فصل چند صفحه باشه بهتره؟ایا میتوان در عین ادبی بودن قسمت هایی دیالوگ سازی نزدیک به زندگی عادی کنم.تا روال پیشرفت رو به جلو رو نشون بدم؟

سلام
اگر کارهایی که می گید در نهایت یک دست باشه و تاثیرگذار و خواننده خوشش بیاد, بله می تونید.
هر فصل هم بستگی به موضوع اون فصل داره.

یاسمن 1395/08/30 ساعت 12:29 ب.ظ http://yasiikhanoomi.blogfa.com

سلام من13 سالمه تقریبا یک ماه که شروع به نوشتن رمان کردم ولی نمیدونم اگه بخوام رمانم رو چاپ کنم باید متن رمانم رو عوض کنم متن رمانم کلامی هستش باید عوض بشه یانه اخه تا الان همه ی رمان هایی که خوندم داخل موبایل بوده وتا الان رمان چاپ شده نخوندم میشه راهنمایی کنید
فقط زود میتونید داخل وبم جواب سوالم را بدید

سلام.
حتما حتما حتما اول 100 تا رمان جدی چاپی از نویسندگان حرفه ای کلاسیک بخونید و بعد درباره نویسندگی و چاپ کتاب و ... تصمیم بگیرید. رمان های موبایلی رو عموما نویسندگان نوقلمی مثل شما نوشته اند و شما نمی تونید از اونها چیز زیادی یاد بگیرید.
حتما کتاب های چاپی حرفه ای بخونید. اگه فایل پی دی اف کتاب های جدی رو پیدا کردید هم بخونید. از نویسندگان بزرگ مثل:
داستایوسکی / تولستوی/گوگول/ چخوف/گورکی/بالزاک/دیکنز/جرج ارول/دانیل دفو/ویکتورهوگو /.... بعد نویسندگان مدرن رو بخونید فالکنر/ همینگوی/هاثورن/پروست/جویس/ و ....

fateme 1394/11/28 ساعت 06:34 ب.ظ

با عرض سلام و خسته نباشید
من مدتیه که دارم رمان عاشقانه مینویسم ... و این اولین رمان من هست ... یه سوال اینکه حداقل و حداکثر تعداد صفحات رمان چقدر باید باشه دومین سوال اینکه نوشتن رمان نیاز به کلاس داره یا میشه همینجور نوشت البته با رعایت نکات نوشتاری و ...
ممنون میشم راهنمایی کنید

سلام
برای تعداد صفحات رمان نمی توان حداقل و حداکثری تعیین کرد. به جای آن می توان به معیارهای دیگری تکیه کرد. مثلا حداکثر صفحات رمان نباید در حدی باشد که بیش از جذابیت رمان پیش برود. تا آنجایی که رمان بتواند مخاطب را مجذوب خود نگه دارد و به دنبال خود بکشد می تواند ادامه داشته باشد. از طرف دیگر اینکه علاوه بر جذابیت باید با معنا و هدفمند باشد. یعنی رمان درپی بررسی موضوع خود باشد و اتفاقاتی که از پی هم می آید مرتبط با هسته مرکزی رمان و در خدمت آن باشد ...
بنابراین باید معیارها را کیفی تعیین بکنیم و نه کمی!
برای یادگرفتن رمان نویسی نیاز صددرصد به کلاس آموزشی نیست. با مطالعه ی رمان های جدی و خوب می توان با رمان نویسی آشنا شد و فنون آن را یاد گرفت.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد