آموزش رمان نویسی | خانه رمان

مقالات, اخبار و آموزش رمان نویسی

آموزش رمان نویسی | خانه رمان

مقالات, اخبار و آموزش رمان نویسی

پرسش و پاسخ

این صفحه از سایت اختصاص به سوالات خوانندگان در زمینه ی رمان نویسی دارد. سعی خواهم کرد تا آنجا که در توانم باشد و حرفی برای گفتن داشته باشم جواب سوالات را بدهم. دوستان می توانند در این صفحه تجربیات شان را به دیگران انتقال بدهند و اگر آنها هم جوابی داشتند برای سوال کننده بنویسند .

نظرات 54 + ارسال نظر
پارسا 1402/07/09 ساعت 04:09 ب.ظ

با سلام من یک داستانی نوشتم می‌خوام بدونم برای شروع مناسبه و ایرادی هست بهم بگید که چجوری درستش کنم


قهرمانی در هر ورزشی سخت و دشواره
رابرت دوست جوانیه من که علاوه بر ورزش
دو عاشق گفتن جملات فلسفی بود بعد از تکاپوی زیاد به قهرمانی مسابقات دو رسید. برایش بسیار خوشحال شدم اما او در کمال ناباوری پولی را که برده بود به کودکی که سرطان داشت هدیه کرد با بهت و حیرت فراوان به او زنگ زدم
_ الو خودت میدونی با اون پول چکار کردی مگر دیوانه شدی
_ گفت تو نون رو تو دریا بنداز ماهی ندونه خدا که میدون
اگه میدونستم آخرین مکالمه ام با رابرته شاید ویژه بهتری به او می‌گفتم
_ خببببب کات عالی بود بچه ها

سلام
شکل و فرم داستان امروز جهان طور دیگری است. منظور از نوشتن داستان بیان مستقیم یک پیام اخلاقی یا یک اندیشه نیست. داستان امروزین درباره ی آدم ها هست. بنابراین باید به زندگی شخصیت ها نزدیک بشیم. باید ببینیم می خواهیم به چه چیز شخصیت بپردازیم.
مثلا توی این ایده ی داستانی باید برای خودت مشخص بکنی که شخصیت محوری تو رابرت هست یا راوی؟ میخواهی درباره رابرت حرف بزنی یا درباره راوی. و بعد باید روایتی داشته باشی که ما را به شخصیت نزدیک بکند.
توصیه می کنم کتاب های داستان خوب بخوانی تا با جهان داستان نویسی آشنا شوی و ذهنت از حکایت نویسی دور شود.
پایان این نوشته هم برای من گنگ بود. فیلم برداری است؟ چرا؟ چه معنی میدهد؟

hmarvimarvi@gmail.com 1402/06/12 ساعت 08:12 ب.ظ

سلام ببخشید من میخواستم اولین رمان نم را شروع به نوشته کنم امام رمان کوتاه باشه

سلام
بله می تونی از یک رمان کوتاه شروع کنی. رمانی که یک شخصیت اصلی و تعدادی شخصیت فرعی داره و یک خط داستانی داره. اینطوری می تونی برای کار اول با راحتی بیشتری بنویسی.

A.A 1402/05/27 ساعت 05:04 ب.ظ

سلام.
من چند سالی هست که میخوام یه رمان بنویسم همه ی داستان و... اوکی هست ولی نمیدونم که چه جوری پی دی افش رو باید به صورت انلاین داخل سایت یا.. بزارم مثل بقیه نویسنده ها. ممنون میشم اگه لطف کنید و راهنماییم کنید.

سلام. اگر فرصتی بود یک مطلب اختصاصی در این باره می نویسم.

Anis 1402/05/19 ساعت 12:32 ق.ظ

سلام.
راستش یه سوال درمورد رمان نویسی داشتم؛ میخواستم بپرسم اگه شخصیت اصلی داستان مثلا یک خواننده باشه و ما بخوایم از اثر یکی از خواننده های کشور به عنوان آهنگ شخصیتمون استفاده کنیم غیرقانونی هست؟
ممنون میشم اگر پاسخ بدید

سلام
بالاخره هر اثری هنری کپی رایت داره (حق مالکیت مادی و معنوی). یعنی می دونیم که متعلق به فلان آدم هست. الان شما یک شخصیت خیالی می سازی و میخواهی اثر یک هنرمند واقعی رو به اون منتسب بکنی؟
شاید یک راه حل این باشه که شما توی پاورقی رمان به این موضوع اشاره بکنی که در این بخش از رمان از این اثر که متعلق به فلان هنرمند است استفاده کردم. در هر حال بهتر است توی رمان ادعایی مطرح نشه که بار حقوقی داره.
البته توی رمان های مجازی این موضوع زیاد مطرح نیست ولی توی رمان چاپی چون کار شکل رسمی و جدی داره باید دقت بشه.

امیر 1401/08/11 ساعت 08:20 ب.ظ

سلام
نمیدونم هنوز جواب میدید یا نه ولی بازم گفتم بپرسم
من یه پسر 12 سالم و نوشتن رو دوست دارم
البته میخوام به عنوان یه تفریح و سرگرمی بنویسم
کتاب زیاد خوندم و میخونم ولی بازم برای شروع نوشتن مطمئن نیستم و نمیدونم باید از کجا شروع کنم
میشه راهنمایی کنید؟

سلام
چرا برای شروع نوشتن مطمئن نیستید؟ ما می نویسیم که لذت ببریم. خلق کردن آدم ها و جهان های خیالی و حوادث و ماجراها لذت بخش است. وقتی نوشته را با دیگران به اشتراک بگذاری لذتش دوچندان می شود. بنابراین اگر از نوشتن داستان لذت می بری چه چیزی می تواند مانع شود؟
نمی دانم منظورت از "از کجا شروع کنم" چیه؟ اگر داستان خوانده ای طبیعتا با داستان مقداری آشنایی داری. داستان یعنی شخصیت+ماجرا.
کافی است یک ایده بسازی و با اون نوشتن رو شروع کنی. از شیوه های مختلفی برای ایده پیدا کردن می شه استفاده کرد.
مثلا شیوه ی: چی می شد اگر؟
چی می شد اگر آدم ها می تونستند با خوندن یک وِرد یا جملات جادویی پرواز کنن یا غیب بشن؟
چی می شد اگر یک روز خورشید طلوع نمی کرد؟
چی می شد اگر یک روز می فهمیدم پدر و مادرم، والدین واقعی من نیستند؟
و ...
با قوه تخیلیت می تونی به کلی ایده برسی و بعد شروع کنی.

مهلا 1401/03/12 ساعت 06:19 ب.ظ

سلام وقت بخیر
من می‌خواهم یک رمان در ژانر پلیسی بنویسم ولی اطلاعات کمی درباره ناجا دارم و واقعا نمیدونم باید چیکار کنم و یا از چه راهی اطلاعات بدست بیاورم
دومین مشکل من اینه که من هر وقت قسمت اول را می‌نویسم پیشمان میشوم و دوباره مینویسم و این ماجرا هر دفعه تکرار میشه و نمیدونم باید چجوری این قسمت رو طوری بنویسم که بهش شک نداشته باشم
سومین مشکل من اینه که می‌خواهم در عرض سه ماه این رمان رو تموم کنم آیا میتوانم یا نه؟
بعد اینکه من چجوری میتونم متن روون بنویسم؟
لطفا جواب بدید ممنون.

سلام
درباره بدست آوردن اطلاعات درباره ناجا: در درجه ی اول مشخص بکنید چه نوع اطلاعاتی میخواهید. یک فهرست از سوالاتی که در نظر دارید تهیه بکنید. هر چقدر سوالات بیشتری برای خودتان طرح بکنید بهتر است چون با ذهن آماده سراغ قضیه می رید.
حالا برای گرفتن جواب سوال ها چند راه هست.
1. یک راه کمی طولانی تر این هست که اول بروید به مراکزی که می تونن برای شما ارتباط گرفتن با پلیس رو تسهیل بکنند. مثلا اداره ارشاد شهرتون یا حوزه هنری شهر و یا انجمن ها و مراکز ادبی که شما می تونید از طریق اونها معرفی نامه بگیرید و بعد از طریق اون نامه وصل بشید به پلیس برای گرفتن مشاوره و ...
2. راه دوم این هست که به صورت غیررسمی از اطرافیان تون پرس و جو بکنید تا شاغلین در پلیس یا بازنشسته های ناجا رو به شما معرفی بکنند.
3. راه سوم این هست که به سراغ افرادی برید که قبلا تجربه ی ارتباط با پلیس رو داشتند و از سازمان و مسئولیت ها و فرآیندهای داخل پلیس آگاه هستند. مثل مستند سازها و خبرنگارهای حوادث و ...
***
درباره سوال دوم شما. به نظر میاد شما دچار وسواس کمالگرایانه هستید. شما باید طرز فکرتون رو نسبت به نوشتن تغییر بدید. هیچ دلیلی ندارد شما تلاش بکنید که در همان نسخه ی اول متن خوبی بنویسید. حتی قرار نیست نسخه اول متوسط باشد. نسخه ی اول یک نویسنده می تواند فاجعه باشد. هیچ ایرادی هم ندارد. شما باید منتقد درونتون رو خاموش بکنید و به سرعت پیش برید و نسخه ی اول رو تموم بکنید. بعد از اینکه نسخه اول تموم شد اون رو برای مدتی کنار بگذارید. الان یک متن تمام شده دارید که اول و وسط و آخر داره. الان می تونید روی این نسخه کار بکنید و اون رو یک پله ارتقا بدید. توجه داشته باش که فقط یک پله. قرار نیست برای رسیدن به شاهکار متن رو آنقدر تغییر بدهی که نابود شود و چیزی از آن باقی نماند.
یک پله یعنی اینکه توصیفات بهتر و دقیتر شود. شخصیت بهتر معرفی شود و روابط حوادث داستان منطقی باشد. همین.
درس اول و آخر نویسندگی صبر و حوصله هست. نوشتن بحث یک ماه و دو ماه نیست. پیشرفت قرار نیست خیلی فشرده و با سرعت زیاد اتفاق بیافته. بله سه ماهه هم میشه رمان نوشت. اصلا یک ماهه هم میشه نوشت. سرعت نوشتن رمان به خیلی چیزها بستگی داره.
اما نکته مهم این هست که بتونی طرز فکرت رو عوض کنی و انتظاراتت رو خیلی خیلی بیاری پایین تا اینکه از سد وسواس و ترس رها بشی و با خیال راحت نسخه اول رو بنویسی و تموم کنی.
کار اصلی نویسنده در بازنویسی ها اتفاق می افته. خیلی کم پیش میاد نویسنده ای توی همون نسخه اول یک کار بی نقص ارائه بده، مگر اینکه تجربه ی خیلی بالایی قبلا کسب کرده باشه.
نوشتن متن روان هم نیاز به مطالعه ی بسیار زیاد و نوشتن زیاد داره.
موفق باشی

الهام 1400/01/22 ساعت 10:14 ب.ظ http://romanjadooii.blog.ir/

سلام، روز بخیر.
من 14 سالمه. به ژانر فانتزی، تخیلی و سورئال علاقه دارم. افتخار خوندن آثارِ بزرگانی مانند آیزاک آسیموف، جی. کی. رولینگ، ژول ورن، جورج اورول و... رو داشتم. تقریبا 4 ماهه به خوندن چنین آثاری مشغول هستم. ازتون معرفی یک کتاب می‌خوام که بتونه توی سورئال‌نویسیم کمکم کنه. فکر می‌کنم اطلاعات کافی رو دادم. تنها چیزی که احتیاجش دارم، این هست که بدونم نویسندگان بزرگ چطوری فضای سورئال می‌سازند؟
اگه می‌شناسید، لطفا معرفی کنید.

چند پارتی از رمان سورئالم رو توی وبلاگ قرار دادم، و خوشحال میشم مطالعه کنید و نظرتون رو بفرستید.
http://romanjadooii.blog.ir/
خیلی خسته نباشید.

سلام
درباره کتاب سوررئال، من از معاصرین، کارهای موراکامی رو پیشنهاد می کنم.
به نظرم فضاش به فضای رمانی که داری توی وبلاگ مینویسی نزدیک باشه.
پارت اول از رمان شما رو خوندم، قلم خوبی داری، خیلی با حوصله و پرداختن به جزئیات نوشته بودی که از جهات زیادی خوب است. فقط یک نکته اینکه اگر همه ی رمان خیلی آهسته جلو برود شاید حوصله سر بر شود. برای همین لازم هست که یک جاهایی سرعت داستان گویی رو بیشتر کنیم و از اشاره کردن به جزئیات بی تاثیر خودداری کنیم.
البته نظر دادن درباره کلیت کار نیاز به این داره که همه رمان خونده بشه که متاسفانه به خاطر مشغله ها برای من مقدور نیست.
به نظرم با همین برنامه مطالعه و نوشتن برو جلو، حتما روز به روز پیشرفت خواهی کرد و کارت از الان هم بهتر خواهد شد.
موفق باشی

زینب 1399/12/06 ساعت 07:30 ق.ظ

سلام ممنون از شما که همچین جایی رو به وجود آوردید
من در حال نوشتن داستان یا رمانی به این بانوی عاشق هستم

بانوی عاشق

قسمت: اول

نیمه شب بود .
هیما با صدای لی لی بیدار شد.
پنجره را باز کرد تا ببیند چه خبر است .
لی لی پرواز کنان به ماه اشاره می‌کرد.
هیما با دیدن ماه گفت:« یادم رفته بود.
ممنونم لی لی .»
او آماده شد و به همراه لی لی از اتاق خارج شد.
وقتی در حال پایین رفتن از پله های قصر بود، پادشاه.......را دید به او گفت :« پدر جان شما این موقع شب چرا بیدار هستین ؟»
پادشاه.......گفت :«می دانم که شب های که ماه کامل می شود به مزار مادرت می روی من هم می خواهم امشب با تو بیایم.»
هیما گفت :« چشم پدر جان پس باهم دیگر می رویم .»
ادامه دارد ...

فقط نمی دونم اسم پادشاه رو چی بزارم
اگه بد بود ببخشید چون من فقط ده سالمه

سلام
ممنون از لطفتون
خیلی هم عالی که وارد دنیای داستان شده اید
طبیعتا برای انتخاب اسم پادشاه باید به این نکته توجه بکنید که این پادشاه توی کدوم کشور، فرهنگ، زبان و تاریخ فرمانروایی می کرده؟ مثلا کشور فرانسه توی قرن 6 میلادی یا مثلا در ایران 300 سال قبل از میلاد؟ وقتی ناحیه جغرافیایی، زبان و دوره تاریخی رو مشخص کردی می تونی یک جستجو توی تاریخ بکنی و از اسم پادشاه ها ایده بگیری و با تخیلیت به یک اسم متناسب برسی.

محمد 1399/11/21 ساعت 11:49 ق.ظ https://novelhome.blogsky.com

سلام ممنون بابت بوجود آوردن چنین فضایی برای حل مشکلات
در رابطه با نوشتن رمان اول شخص خواستم بدونم. زمانی که روایت از نگاه چند راوی جلو بره و یکی از این راوی ها از بخش پایانی یک سوم داستان وارد بشه. (نه به شکلی که از هوا وارد داستان بشه) می‌تونه از نظر ساختار فنی، نگاه مخاطب، فرم یا.. آسیبی به روایت بزنه؟ یعنی به شکلی چنین کاری درست هست یا اشتباهه

سلام
اگه برای مخاطب منطقی و باورپذیر باشه و بتونه قبول کنه درست هست، در غیر این صورت میتونه آسیب بزنه.

maede 1399/08/17 ساعت 10:45 ق.ظ

سلام من می‌خوام یک رمان عاشقانه بنویسم ولی مشکلم این هستش که نمیدونم چه فضا هایی سانسور میشه به هر حال تو هر رمانی که خودم خوندم که عاشقانه بوده یه فضاهایی ایجاد شده که نمیدونم نوشتنش مجاز هست یا نه من میخوام برای یک فراخون شرکت کنم که فقط دو ماه زمان دارم لطفاً راهنمایی کنید ممنون

سلام
درستش این هست که نویسنده بدون فکر کردن به مسائلی مثل این بنویسه.
یعنی به سانسورهای احتمالی فکر نکنه. چون چشمه خلاقیت رو خشک می کنه.
نکته ی دوم هم اینکه میزان حساسیت جاهای مختلف متفاوته. مثلا شاید حساسیت وزارت ارشاد بیشتر از حساسیت یک جشنواره باشه، یا مثلا میزان حساسیت یک جشنواره دولتی خیلی بیشتر از میزان حساسیت یک جشنواره مستقل هست.
بنابراین نمیشه درباره اش نظر قطعی داد که این موارد رو نویس یا بنویس.
شما بهتره بنویسی و تموم کنی. نهایتا بعدا درباره اش تصمیم می گیری.

موسی 1398/08/15 ساعت 12:07 ق.ظ

سلام. لطف میکنید چند تا رمان خوب ایرانی معرفی کنید.

سلام
اگر بخواهم رمان هایی که مقبول بیشتر خوانندگان بوده نام ببرم تقریبا همچین فهرستی می شود
1_ بوف کور / صادق هدایت
2_ سنگ صبور/ صادق چوبک
3_ چشمهایش / بزرگ علوی
4_ سووشون / سیمیمن دانشور
5_ جالی خالی سلوچ / محمود دولت آبادی
6_ همسایه ها / احمد محمود
7_ شازده احتجاب / هوشنگ گلشیری
8_ رازهای سرزمین من / رضا براهنی
9_ همنوایی شبانه ارکستر چوب ها / رضا قاسمی
10_ سمفونی مردگان / عباس معروفی
11_ نیمه غایب / حسین سناپور
12_ عزاداران بیل / غلامحسین ساعدی
و آثاری دیگر از نویسندگانی مثل غزاله علیزاده، شهرنوش پارسی پور و ...

Sora 1398/03/31 ساعت 05:34 ب.ظ

سلام مجدد،من همون هستم که در تاپیک چگونه سرزمین خیالی خلق کنیم در مورد اینکه در ساخت شخصیت منفی مشکل دارم سوال پرسیدم. و پوزش که دوباره سوال دارم اصولاآدم پر چونه ای هستم ولی در پاسخ ..
آها یعنی دارید میگید اول اول به جای اینکه بیام و دنبال ایده هایی برای شخصیت منفی ام باشم،شخصیت قهرمان داستانم و اهدافش رو به طور کامل شکل بدم؟
و این رو که گفتید دقیقا خودم متوجه ضعفم شدم.شخصیت من یک پسر جوان 18 ساله هست و چون همراه با مادرش دور از مردم زندگی کرده،شخصیت آروم و به دور از دردسری داره.اما در مسیری قرار میگیره که خودش نمیخوادش و یا به عبارتی اون نمیخواد که قهرمان داستان باشه.ترجیح میده مشغول دوشیدن شیر گاو باشه تا اینکه بره و دنبال هیولا ها و پاسخ مسئله ها بگرده.الان متوجه شدم همین بی هدفیش باعث شده گیج بشم!و اینکه شخصیت دیگری توی داستانم هست که خب انگار یه جورایی بیشتر نظر منو جلب خودش کرده و من بیشتر دارم به اون فکر میکنم و به گذشته و زندگیش می پردازم تا شخصیت اصلی و این خیلی برام دردسر شده.هر چی فکر میکنم که به اصل داستان بپردازم،ایده ای به ذهنم نمیرسه و دوباره ذهنم میره سمت اون شخصیت!..ولی خیلی متشکرم نکته واقعا مفیدی بودش.شرمنده دوباره سوال پرسیدم

سلام
منظورم این بود که:
تا زمانی که مشخص نباشه شخصیت مثبت دنبال چی هست، نمیشه فهمید شخصیت منفی میخواد چیکار کنه. اول باید مسیر حرکت شخصیت قهرمان مشخص بشه تا بعدا بتونیم موانعی که ضدقهرمان سر راهش میگذاره رو مشخص بکنیم.

بله، اساسا شخصیت قهرمان ( و در کل همه ی آدم ها) ترجیح می دهند که در حالت سکون باشند و از منطقه ی امن شان خارج نشوند. به خیلی از رمان ها و فیلم ها هم که نگاه بکنید همین هست. شخصیت میخواهد زندگی اش را بکند. میل ندارد حرکت بکند. اما یک اتفاق یک حادثه باعث می شود که در او انگیزه ایجاد شود. مثلا قهرمان قصه نمی خواهد به جنگ برود. اما یکهو دشمن پدر و مادرش را می کشد. الان قهرمان انگیزه ی انتقام دارد. پس به راه می افتد. حرکت می کند. یا مثلا شخصیت دارد با بی پولی و فقرش میسازد و می سوزد. ترجیح می دهد زندگی معمولش را ادامه دهد. اما یکهو شرایط تغییر می کند. طلبکارها شرخر اجیر می کنند و میخواهند هر طور شده طلبشان را وصول کنند یا بچه اش مریضی سختی می گیرید. الان شخصیت قهرمان چاره ای ندارد جز اینکه حرکت کند.
شما مجبوری شرایط را طوری برای قهرمان سخت بکنی که او ناچار باشد حرکت بکند. یعنی انگیزه ای قوی برای حرکت پیدا کند.

نوشتن رمان هیجان انگیز با شخصیت منفعل سخت هست. شخصیت منفعل یعنی شخصیتی که به دنبال چیزی نیست و فقط در برابر اتفاقات واکنش نشان می دهد. اکت و کنشی ندارد. اما اگر رمان حماسی و ماجراجویانه می نویسیم بهتر است برویم سراغ شخصیت فعال. یعنی شخصیت عملگرایی که کنش دارد، به دنبال چیزی هست و انگیزه ای قوی دارد.

mahdiyeh 1398/03/29 ساعت 04:25 ب.ظ

سلام و خسته نباشید
با توجه به پاسخ هایی که دادین میشه خودتون چندتا رمان معرفی کنید برای اینکه میگین باید تو این فضاها عمیق باشیم...

سلام
ممنون
من اگر بخواهم رمان معرفی بکنم طبیعتا بیشتر از نویسندگانی خواهم گفت که خودم آثارشان را دوست داشته ام، در سبک و سیاق و حال و هوایی که سلیقه ای هست.
مثلا ممکن است من بگویم از میلان کوندرا، مارکز، کالوینو، موراکامی، آستر و ... بخوانید. اما برای کسی که این فضاها و سبک ها را دوست ندارد شاید ارتباط برقرار کردن براش یک خرده در اول سخت باشد. یا مثلا من واجب می دانم که نویسندگان جوان حتما از نویسندگان کلاسیک مثل تولستوی، داستایوسکی، چخوف، گورکی، گوگول، ملویل، هاثورن، فلوبر و ده ها نویسنده ی بزرگ دیگر حتما بخوانند. اما کسی که مثلا رمان ژانر (عاشقانه، فانتزی، وحشت، جنایی، علمی-تخیلی و ...) دوست دارد خیلی با اکراه به آثار هنری و ادبی نزدیک می شود. یعنی ارتباط برقرار کردن برایش سخت هست.
بنابراین توصیه ام این هست که هر کسی باید از یک جایی شروع کند به خواندن و کشف کردن در سبک و سیاقی که دوست دارد.

هانی 1398/03/21 ساعت 05:08 ب.ظ

با سلام و تشکر
سوال من اینه که تمرکز اصلی داستان روی دو نفر اصلی درسته یا اشکالی ایجاد می کنه البته در رمان های عاشقانه و تخیلی

سلام
قانونی در این باره وجود ندارد که حتما یک شخصیت اصلی داشته باشیم یا دوتا و یا بیشتر، فرقی هم نمی کند ژانرش چه چیزی باشد، عاشقانه، فانتزی، وحشت یا معمایی. بنابر موضوع و حرفی که نویسنده میخواهد بزند می تواند هر چندتا شخصیت اصلی یا فرعی داشته باشد. بستگی به تشخیص نویسنده و نیازش دارد.

موسی 1398/02/19 ساعت 05:48 ب.ظ

اکثر کتاب‌هایی که راجع به داستان نویسی دیدم راجع به داستان کوتاه بود. و خودم هم به ناچار اصول داستان نویسی ابراهیم یونسی رو خوندم. خیلی خوبه که شما نوشتن رمان رو آموزش میدین اما مطالب زیاد به صورت پراکنده در سایت خوندنش رو سخت میکنه. کاش تمام مطالب آموزشیتون رو در قالب یک pdf میزاشتین تا ما بتونیم به صورت یکجا و جمع و جور تر استفاده کنیم. تشکر

بله، تا چند سال قبل بیشتر کتاب های آموزش نویسندگی خلاق در حوزه ی داستان کوتاه بود. اما در چند سال گذشته کلی کتاب در زمینه ی رمان نویسی منتشر شده است.
یک مجموعه ی ده جلدی توسط بنیاد ادبیات داستانی چاپ شده است و یک مجموعه ی دیگر توسط انتشارات سوره ی مهر (کتاب هایی مثل طرح و ساختار در رمان / کتاب جادوی زاویه دید/ کتاب صحنه پردازی و ...) .
گذشته از اینها کتاب های "یک شیوه ی رمان نویسی" از حسین سناپور و کتاب "حرکت در مه" از محمد حسن شهسواری هم به تازگی منتشر شده (در چند سال گذشته). یک کتاب با نام "داستان نویسی" دامیز هم توسط آوند دانش منتشر شده که بسیار مفید هست. خیلی سال پیش هم کتاب "درس هایی درباره ی داستان نویسی" از لئونارد بیشاپ منتشر شده که خوب هست.

سعی کنید اگر کتاب آموزشی می خوانید از کتاب های تازه بخوانید.

موسی 1398/02/19 ساعت 05:37 ب.ظ

سلام. ممنون که سوال قبلی منو پاسخ دادین. داستانی120صفحه ای نوشتم با شروعی تلخ در ادامه عاشقانه با انتهای تلخ. میخواستم ببینم چه انتشاراتی برای این کار مناسبه. من تا حالا کتابی ننوشتم و زمینه کاریم هم ربطی به داستان نویسی نداشته. من پزشکم و بر حسب علاقه اینکارو انجام دادم و اگه شروعم ناامیدکننده نباشه قصد دارم ادامه بدم اینکارو. ممنون میشم راهنمایی بفرمایید.

سلام
به نظرم بهتر هست در چاپ کتاب عجله نکنید. اول به اندازه ی کافی در زمینه ی رمان مطالعه بکنید تا با مختصات و ویژگی های رمان و رمان نویسی آشنا شوید و بعد تمرین و مشق کنید تا تجربه ی کافی فراهم کنید. چاپ کتاب یک عطش زودگذر هست. نهایتا 1000 نسخه چاپ می کنید و توی ویترین کتاب فروشی ها می ماند و یا مجبور می شوید به هر کسی که از راه می رسد یک نسخه هدیه بدهید. جدای از هزینه و زحمات دیگر این کار. بعد این عطش فروکش می کند و بر می گردید سر کار اصلی تان.
به نظرم هر کسی اول بهتر است در این فضا به اندازه ی کافی عمیق شود تا ببیند اصلا آدم این کار و این فضا هست یا نه. من همیشه پیشنهادم به همه ی کسانی که تازه وارد این وادی شده اند همین هست:

به اندازه ی کافی رمان خوب بخوانید. از نویسندگان بزرگ کلاسیک تا نویسندگان مدرن و نویسندگان معاصر. چه ایرانی چه خارجی.
منظورم رمان های چاپی و آثار شاخص هست. کارهای داستایوسکی، تولستوی، چخوف، فاکنر، همینگوی، ملویل، فلوبر، کامو، کوندرا ، مارکز و ده ها نویسنده ی فرانسوی، آلمانی، انگلیسی و امریکایی دیگر.

حتی اگر فقط می خواهید در حوزه ی رمان های عاشقانه ی عامه پسند فعالیت کنید دنبال رمان خوب باشید.

موسی 1398/02/17 ساعت 11:32 ب.ظ

سلام. من یه داستان نوشتم که بین 100 تا 150 صفحه میشه. میخوام بدونم داستان 100 صفحه ای رمان محسوب میشه؟ اگه نه به کدام دسته تعلق داره؟

سلام
دسته بندی ها آننچنان بر اساس تعداد صفحه یا کلمه نیست. بیشتر کیفی هست تا کمی. یعنی به نوع داستان و نحوه ی داستان گویی مربوط می شود. مثلا بازه ی زمانی که روایت می شود. تعداد شخصیت ها و خطوط داستانی، نحوه ی روایت و چیزهایی از این دست.

Ameneh.mn 1398/01/01 ساعت 09:28 ب.ظ

سلام
من یه رمان دارم می‌نویسم که یه قسمتی رو تموم کردم ؛ولی الان که می‌خوام ادامه بدم ،به یه بنبست رسیدم اون هم اینه که سه راه برای ادامش دارم ولی نمیدونم کدوم رو انتخاب کنم ،با اینکه هر سهتای اینا رو می‌خوام تو رمانم بیارم . دو تا از اون راه ها به هم نزدیکتر هستن ولی اون یکی یه جای دیگرس ولی بازم رو اونا تاثیر داره حالا به نظرتون چیکار کنم

سلام
هر سه طرح داستان رو به صورت خیلی خلاصه روی کاغذ بنویس.
هر طرح یکی از اون راه ها رو توی خودش داره.
طرح باید از آغاز تا پایان را در خودش داشته باشد.
حالا ببین کدوم یکی :
با منطق داستان سازگارتر هست؟
جذاب تر هست؟
خلاقانه تر و ضدکلیشه ای تر و نوتر هست؟
بیشترین تاثیر را روی مخاطب خواهد گذاشت؟
پیام و دغدغه ای که داری را به بهترین شکل به مخاطب منتقل خواهد کرد؟

با سبک سنگین کردن این جوانب می توانی طرح مورد نظر رو انتخاب کنی.

بینام 1397/12/11 ساعت 12:04 ب.ظ

سلام
بنده دستی در نوشتن و حتی یک کتاب چاپی دارم.نوشته های من اما تقریبا همه درام هستند،خودم در این زمینه خیلی راحت می نویسم اما خیلیها معتقدند فاز نوشتنم رو تغییر بدم.باید شاد بنویسم و غیره...اما به شخصه خودم با این روال نوشتن بسیار عجین شدم
حالا واقعا نمی دونم نوشتن به سبک دیگه درسته...منظور از سبک دیگه مثلا کمی طنز،کمی شادتر و غیره...
اما حس می کنم نمی تونم اینطور بنویسم و تصمیم گرفتم برای مدتی نوشتن رو علاوه بر علاقه ی زیاد رها کنم شاید از حال و هوای نوشتن به قول دوستان غمگین بیرون بیام...
از نظر شما علاقه به نوشتن در این سبک و یا اصرار به ماندن در اون اشتباهه یا خیر؟
من واقعا موندم

سلام
شما باید طوری بنویسید که در درجه ی اول خودتون لذت ببرید. از چیزی بنویسید که خودتان دوست داشته باشید. وگرنه نوشتن تبدیل می شود به کاری عذاب آور. و چون انگیزه ای هم پشتش ندارد نیمه کاره باقی می ماند.
بالاخره هر نویسنده ای و هر نوشته ای مخاطبان خاص خودش را دارد. یک نویسنده نمی تواند همه را راضی کند. یکی عاشقانه دوست دارد، یکی علمی-تخیلی و دیگری کارآگاهی یا جنایی، یکی طنز و شیرین دوست دارد و دیگری رمانتیک و تلخ.
شما کار خودتان را بکنید و سعی بکنید در سبک و سیاق خودتان بهترین باشید.

Reza 1397/11/03 ساعت 12:47 ق.ظ

با سلام.
برای چاپ کتاب اسم و فامیل رو باید کامل روی کتاب بنویسیم یا میتونیم مثلا احمدرضا رضایی سیرجانی رو رضا رضایی بنویسیم؟

سلام
نیازی نیست که حتما اسم و فامیل کامل باشه. حتی اگر اسم نویسنده روی جلد نباشه هم مشکلی پیش نمیاد. مشخصات کامل توی شناسنامه کتاب درج میشه.

منی که منم 1397/07/18 ساعت 03:04 ق.ظ

سلام
روز و ایام به خوشی
من راهنمایی وسیعی از شما خواستارم و لطف شمارو در این زمینه هیچگاه فراموش نمیکنم
با اینکه معتقدم علاقه به نوشتن لازم هست اما کافی نیست و این مهارت و ابتکار نویسندست که داستان رو هدایت میکنه
هرچند که از این جهت ضعیفم ولی حس نوشتن هرازچندگاهی خیلی تحریک کنندست
متاسفانه ایده هایی که به ذهن من خطور میکنن خیلی سریع برام لووس و بی معنی میشن برای ادامه دچار مشکل میشم
یا حس میکنم نشد اونی که میخواستم
و با عرض تاسف دوباره
حوصله خوندن کتاب افرادی چون صادق هدایت و بزرگان ادبیات رو ندارم
حس میکنم از انعطاف روحی بالایی برخوردا ر نیستن و کشش به سمت رمانهای عاشقانه دارم
برای مثال بسیاری از رمان های اینترنتی که قلمی به قوت قلم رمانهای به چاپ رسیده رو دارا هستن
میتونم خواهش کنم چندتا کتاب با توجه به عرایض بنده معرفی بفرمایید؟؟

سلام
ممنون
حوصله مربوط به زمانی هست که شما فقط به دنبال لذت بردن از یک اثر باشی. اما زمانی که قصد یادگیری هست باید سعی کنیم سبک ها و ژانرهای مختلف را بخوانیم.
من احاطه ای به رمان های اینترنتی ندارم و نمی تونم بگم کدوم خوبه. چون واقعا توی همون چند سطر اول از این رمان ها می بینم که با چیزی به اسم "رمان" طرف نیستم و وقت یک مشت حرافی سانتیمانتال هست.
بهتر است خودتون جستجوگر باشید

A 1397/06/31 ساعت 03:56 ق.ظ

با سلام. اگر ممکنه خودتون رو معرفی کنید تا ما هنردوست ها بدونیم افتخار همصحبتی با چه شخصیو داریم.
اگر ممکنه یک رزومه کوتاه از خودتون بدید. ممنونم

سلام
ممنونم از لطف شما
بنده شخص خاص یا مهمی (یا شناخته شده در عالم ادبیات) نیستم که نیازی به معرفی آنچنانی داشته باشم. یک علاقمند به ادبیات داستانی هستم. و تجربه ی اندکی که در این زمینه دارم، با علاقمندان به اشتراک می گذارم. امیدوارم که تا به امروز مفید بوده باشد.
جالب است که شما نام خودتان را فقط (A) تایپ کرده اید. چه طوره است اول با شما شروع کنیم؟

wolverine 1397/06/30 ساعت 10:53 ق.ظ

سلام

من خیلی به رمان تخیلی مثل هابیت و هری پاتر و... علاقه دارم
اما این چند وقته خودم زدم تو کار رمان تخیلی نوشتن
من از تمام اموزشایی که گذاشتین استفاده کردم و واقعا هم ازتون ممنونم اما یه سوالی هست که ذهنم رو واقعا درگیر کرده اونم اینه که:واقعا اگر که اسم شخصیتای داستانم اسمای ایرانی باشه کلی از جذابیتش کم می کنه میخواستم ازتون بپرسم که ایا بعدا اگه خدا یاری کنه و رمانمو خواستم چاپ کنم این اسمای خارجی برام مشکل ساز نمیشن؟
اخه اسمای ایرانی فقط بدرد رمان عاشقانه میخورن نمیشه داخل رمان تخیلی ازشون استفاده کرد خیلی ممنونم ازتون ولی اگه میشه جواب بدین

سلام.
هیچ مشکلی پیش نمیاد و شما می تونی از اسامی خارجی استفاده بکنی.
توی ارشاد فقط به مسائل بالای 18 گیر میدن و برخی مسائل سیاسی و مذهبی و کاری با اسم شخصیت ها ندارند.

saa 1397/06/28 ساعت 10:34 ب.ظ

سلام
ببخشید من یک رمان نوشتم ،تقریبا 250 صفحه هست،ژانر رمانم درام وکمی عاشقانست،در سایتی ثبت نام کردم تاپیک موضوع ارسال کردم ولی جوابی دریافت نکردم،الان قصد چاپ رو دارم؛میخوام بدونم که رمانم چاپ میشه یانه؟؟و اینکه اصلا موضوعش جالبه یانه؟؟چطور میشه فایل قسمت اول رمانم رو براتون بفرستم تا شما بخونید و نظر بدید؛میخوام بدونم نظرتون رو؟؟؟

سلام
برای چاپ که باید اون رو به ناشرها نشون بدید. چون این ناشرها هستند که اگر رمان خواننده داشته باشه برای چاپش سرمایه گذاری می کنند.
البته اگه سن شما کم هست بهتره عجله نکنی.
من به خاطر مشغله ها و فرصت کم نمی تونم قول بدم که رمان رو حتما می خونم. اگه فرصت کنم شاید در حد چند صفحه یا یک فصل. مگه اینکه اونقده خوب باشه که من رو درگیر خودش بکنه.
می تونید فایل PDF رمان رو به ایمیل خانه رمان ارسال بکنید.
novel.home@yahoo.com

H 1397/06/11 ساعت 11:21 ب.ظ

سلام
اگر میشود به این ( @tmnt_story1 ) سری بزنید و متنی که گذاشتم را بخوانید
به نظرتان برای شروع یک داستان تخیلی چه ایراد هایی دارد ؟ خوب است ؟ یا باید کلا عوض شود ؟

سلام
به خاطر مشغله های روزانه متاسفانه دیرتر خواندم.
ببین! نظر دادن درباره ی یک متن تک صفحه ای خیلی سخت هست. سخت از این نظر که اگر من بگویم باید فلان کار را می کردی، تو ممکن است بگویی در صفحات قبلتر یا بعدتر این کار را کرده ام. من الان فقط می توانم اندکی درباره ی نثر، دیالوگ نویسی و شخصیت پردازی نظر بدهم.
به نظرم نثر خوب است، شسته رفته است و شلختگی ندارد. داستان را خوب جلو می بری. دیالوگ ها هم تا حدود زیادی در این چند سطر قابل قبول هست. برخی از توصیفات حالات شخصیت ها در هنگام دیالوگها شاید بتواند بهتر شود. مثلا نوشته ای:
با "حرص" گفتم: ... / که بهتر است این حرص را در لحن دیالوگ نشان بدهی. وگرنه این "حرص" شاید تصویر دقیقی به ذهن متبادر نکند.
شخصیت پردازی بهتر است به صورت اندک اندک و به فراخور داستان و موقعیت ها انجام شود. و دیگر اینکه شخصیت باید در هنگام مواجه با موقعیت ها معرفی شود. یعنی رفتار و کنش شخصیت بهترین معرف او هست. مثلا اینجا درباره درس خوان و کتابخوان بودن شخصیت گفته ای اما موقعیت اصلی داستان مواجه با شاید موجوداتی ناشناخته و ترسناک باشد و ما می خواهیم از طریق مواجه شخصیت با این موقعیت بفهمیم او آدم شجاعی هست یا ترسو یا ...
و اما به نظرم توصیف ورود به موقعیت اصلی داستان یعنی کوچه و شنیدن صدا خیل سرسری انجام شده و موقعیت و فضا به خوبی توصیف نشده. مثلا چه ساعتی از روز یا چه فصلی از سال هست. کوچه خلوت هست یا شلوغ؟ آدم ها؟ ماشین ها؟ پرنده و دار و درخت و شکل خانه ها. این ها چیزهایی هستند که پرداختن به آنها و توصیفشان می تواند توی ذهن مخاطب فضا ایجاد بکند و او را در جهان داستان قرار بدهد.
فعلا اینها به ذهنم می رسد.
موفق باشی

Mohammad A 1397/06/06 ساعت 08:27 ق.ظ

با سلام.
اگر ممکنه در مورد تیپ و کاراکتر توضیح بدید.
چگونه یک تیپ کاراکتر میشود؟ چگونه تیپ باقی میماند؟

سلام
پیشنهاد می کنم کتاب هایی که درباره ی عناصر داستان و رمان هست مطالعه نمایید.
اما یک توضیح کوتاه:
تیپ یعنی اینکه آدمِ توی رمان بیشتر از آنکه به یک شخصیت خاص اشاره بکنه به یک گروه یا طبقه اجتماعی اشاره میکنه. یعنی ویژگی هایی کلی به اون نسبت داده میشه. مثل تیپ راننده تاکسی یا تیپ روشنفکر. مثلا وقتی صحبت از راننده تاکسی میشه چه چیزی توی ذهن ما میاد: تصویر خاصی از نوع پوشش، راه رفتن، حرف زدن و ...
اما کارکتر یا شخصیت یعنی اینکه در توصیف یک شخص در رمان از مرحله ی تیپ بودن عبور بکنیم و ویژگی هایی به اون شخص بدیم که مختص به اون باشه. مثلا چند میلیون راننده تاکسی داریم ولی فقط یکی از اونها هست که همیشه پشت شیشه عقبش یه گلدون کاکتوس میگذاره و اگه یکی از مسافرها پول نداشته باشه که کرایه اش رو به صورت کامل بده مجبورش میکنه که یه شماره تلفن بده و ...

H 1397/06/05 ساعت 04:40 ب.ظ

واقعا ممنون که نظرتونو گفتین . این کارتون باعث شد ذوقم چند برابر بشه
اما درباره توصیفات بگم که این تیکه تقریبا نزدیک صفحات ۲۰۰ رمان بود و توصیفات رو همون اول رمان گفتم

موفق باشی

H 1397/06/05 ساعت 11:38 ق.ظ

ببخشید میشه به این لینک یه سر بزنید لطفا ...
کمی از رمانمو گذاشتم ... نظرتون برام مهمه ...

T.me/roman_tmnt_story

متن توی کانال را خواندم. متنی که گذاشتی شاید یک صفحه و نیم باشد. حالا نمی دانم از اول رمان بود یا از میانه و ...
درباره ی این چند سطر چیز زیادی نمیشود گفت. فقط می توانم بگویم که سعی کن زبان اصلی روایت کتابی باشد و کلمات را نشکن و فقط برای نوشتن دیالوگ های مستقیم از زبان محاوره و شکسته استفاده کن.

اگر روال کلی رمان به این شکل هست، یعنی بیشتر متکی به دیالوگ هست باید به سایر عناصر هم توجه بکنی.
مثلا مکانی که شخصیت ها در آن قرار دارند و زمانی که اتفاقات در آن روی می دهد. خواننده باید تصوری از جایی که شخصیت ها ایستاده اند و با هم حرف می زنند داشته باشند. یا اگر در کل رمان به توصیف بیرونی و درونی شخصیت ها نپرداخته ای باید تصویری از آنها در ذهن خواننده بسازی. اگر این کار را نکنی جهان رمان واقعیت پیدا نمی کند. حداقل در این یکی-دو صفحه خبری از توصیف مکان و زمان و فضا و شخصیت ها نبود. خانه ی قدیمی فقط یک اسم هست و چیزی توی ذهن نمی سازد. یا خانه ای که اینها به آن بر می گردند. یا هیچ تصویری از استاد و آنجل نمی سازی. نمی دانم، شاید هم در باقی رمان این کار را کرده باشی.

درباره ی ساختار رمان و روایت و باقی چیزها طبیعتا باید کل رمان را خواند.
در هر صورت ...
معلوم هست استعداد و ذوق داستان گویی داری و می توانی در این کار پیشرفت کنی.
موفق باشی

نسترن 1397/06/02 ساعت 11:09 ب.ظ

سلام
من از یه نویسنده شنیدم که متن رمان حتتتما باید ادبی باشه و فقط دیالوگ ها محاوره باشن
ولی من رمانمو کلا محاوره نوشتم یعنی الان باید همشو از اول ادبی بنویسم؟

سلام
در نویسندگی هیچ بایدی وجود ندارد و همه چیز بر حسب شرایط و مقتضیات اثر مشخص می شود.
اما به طور معمول، نویسندگان در آثار جدی ادبی همانطور که آن دوست نویسنده به شما گفته، کلیت رمان را به شکل کتابی می نویسند و فقط برای نوشتن دیالوگ ها به شیوه ی محاوره ای و شکسته عمل می کنند.
یکی از دلایل این است که شکسته نوشتن قاعده ی دقیقی ندارد و هر کس ممکن است به شیوه ای محاوره و شکسته بنویسد. برای همین خواندن رمانی که سرتاسر آن محاوره ایست ممکن است برای خواننده دشوار باشد. و همچنین محاوره ای و شکسته نوشتن کل رمان از وزانت و ارزش ادبی آن می کاهد.

M 1397/05/29 ساعت 04:34 ب.ظ

سلام من ۱۶ سالمه از پارسال به پیشنهاد دوستم وطرح ایشون شروع به نوشتن کردم اما اون داستان ناتموم موند
یه داستان دیگه ام توی ذهنم بود اما حالا بنظرم اونم جالب نیست و فکر میکنم ک تکراری میشه
نمیدونم مشکل از منه که وسط کار دلزده میشم یا واقعا داستانام مشکل داره

سلام
خیلی خوب هست که می نویسی.
اما 16 سالگی سنی نیست. در این سن باید کتاب بخوانی. کتاب خوب. کتاب چاپی از نویسندگان بزرگ. داستایوسکی و تولستوی. یا از نویسندگان به روزتر مثل موراکامی و آستر و ... هر چه کتاب اینترنتی عاشقانه از هم سن و سال هایت خوانده ای فراموش کن.
کتاب خوب که بخوانی راه را پیدا می کنی و درست تر و بهتر خودت را قضاوت می کنی.
موفق باشی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد