نوشتن رمان و استفاده از کلمات ادبی + تفاوت زبان کتابی و زبان محاوره ای در رمان نویسی +زبان راوی رمان و زبان شخصیت های رمان

آلما پرسیده است: « با عرض سلام من 13 سال دارم و در رمان نویسی تازه کار هستم میخواستم بپرسم چگونه میتوانم در رمان خود کلمات سنگینی یا ادبی بکار ببرم چون که من با اینجور کلمات آشنایتی ندارم ممنون میشم جواب بدید».

پیش از جواب دادن به این سوال باید سوال دیگری از خود بپرسیم: آیا حتما و باید در یک رمان از کلمات سنگین, ادیبانه, شاعرانه و ... استفاده کنیم؟

مقدمه اول

رمان درباره ی انسان ها و روابط بین آنهاست. زبانی که با آن رمان را روایت می کنیم باید متناسب با این دو مقوله باشد. یعنی :

1. بین زبان نویسنده ( یا روای) و موضوع رمان باید تناسب باشد. مثلا بسیاری از نویسندگان برای آنکه بتوانند رمان های تاریخی بنویسند و به گونه ای رمان خود را واقعی جلوه دهند از زبانی کلاسیک, فخیم و به اصطلاح کتابی استفاده می کنند. حتی در هنگام نوشتن دیالوگ بین دو شخصیت هم همان زبان کتابی و کلاسیک را به کار می برد و اصطلاحات و کلماتی استفاده می کند که در آن دوره تاریخی کاربردداشته.

مثلا می نویسند:  رخصت دهید شما را تا آستانه ی در همراهی کنم. 

و نمی نویسند: اجازه بده تا دم در باهات بیام. 

نقد دکتر براهنی بر رمان «کلیدر» نوشته محمود دولت آبادی

کلیدر و زبان رمان

۱ـ در میان آثار فراوان محمود دولت آبادی در حوزه‌ی رمان، آثار خوب و بد و متوسط فراوان دیده می‌شود. بررسی همه‌ی این آثار احتیاج به صرف وقت فراوان دارد که ما آن را در اختیار نداریم؛ و آن هایی که وقت داشته اند به بررسی این آثار پرداخته اند، و در آینده نیز کسانی پیدا خواهند شد که آن وقت فراوان را داشته باشند. ما از وقت عمر خود، مدت بسیار کوتاهی را صرف بررسی فقط یک مقوله از مقولات مختلف کار دولت آبادی می کنیم، و اعتقاد داریم که برسی این نکته برای ادبیات معاصر ما حیاتی است؛ گرچه ممکن است برای رمان خود دولت آبادی، دیگر حیاتی نباشد.