دوستان نوجوان بسیاری هستند که می پرسند «آیا سن من برای نوشتن رمان مناسب هست؟». آخرین بار سحر گرامی این سوال را مطرح کرده است: «سلام میشه زیر ۱۵سال رمان نوشت؟»
1. به نظر من برای نویسندگی هیچ محدودیت سنی وجود ندارد. ما در هر سنی می توانیم از تجربیاتی که تا به آن روز داشته ایم در نوشتن استفاده کنیم. همین تجربیات روزمره با چاشنی تخیل می تواند مواد اولیه داستان و رمان ما را تشکیل دهد. بنابراین هر سنی که دارید می توانید با خیال راحت قلم و کاغذ بردارید و شروع کنید به نوشتن.
2. طبیعتا وقتی در سن کم شروع به نویسندگی می کنیم آنهمه تجربه ی وسیع و عمیق درباره ی زندگی نداریم. برای همین باید بدانیم که هنوز راه بسیاری برای رفتن و تجربه کردن هست. اما این تجربه ی کم نباید ما را مایوس و دلسرد کند. هر چقدر زودتر دست به قلم شوید و در کنار آن به مطالعه بپردازید خیلی سریعتر مهارت و توانایی نویسندگی را پیدا خواهید کرد. بنابراین با بیشتر شدن تجربیات زندگی تان و با داشتن قلمی که سال هاست برای پخته شدنش تلاش کرده اید خواهید توانست رمان هایی قابل قبول بنویسید. بنابراین از هر سن و سالی می توانید بنویسید و لذت ببرید. اصل لذت بردن از نوشتن هست. و در مرحله ی بعد سهیم کردن خوانندگان در این لذت داستان گویی.
3. گاهی وقت ها منظور کسی که می پرسد «آیا می توانم در این سن و سال شروع کنم؟» این هست که آیا امکان چاپ شدن کتابم وجود دارد؟ یعنی می توانم با این امید بنویسم که بعد از اتمام رمان آن را چاپ کنم؟
پاسخ این سوال هم مثبت هست. در حوزه ی نشر کتاب هیچ محدودیت سنی وجود ندارد. کافی هست شما برای گرفتن مجوز نشر با ناشر یا مستقیما با اداره ارشاد مذاکره کنید. اگر نتیجه ی کارتان قابل قبول شود حتما ناشری پیدا خواهد شد که برای چاپ آن سرمایه گذاری کند. اگر هم ناشر نخواست خودتان در صورت داشتن شرایط مالی می توانید بعد از دریافت مجوز برای چاپ آن اقدام کنید. اگر هم امکان مالی اش فعلا برای تان مقدور نبود و همچنان خواهان دیده شدن کتاب تان هستید می توانید در همین فضای مجازی کتاب را در قالب یک فایل پی دی اف منتشر نمایید تا کتابتان دیده و خوانده شود.
البته توصیه ی من این هست که برای چاپ کتاب زیاد عجله نکنید. چون سال ها بعد افسوس خواهید خورد که چرا همان اولین اثرتان را به دست چاپ سپردید. معمولا آثار اول هر نویسنده ای حکم سیاه مشق را دارد و نویسنده دارد تلاش می کند که یاد بگیرد. بنابراین باید صبور بود. حتی نویسندگانی بوده اند که علی رغم داشتن سن و سال بالا وقتی اولین کارشان را به چاپ رساندند بعد از اندک مدتی تصمیمشان عوض شد و دلشان می خواست اگر امکانش بود همه ی نسخه های کتاب شان را از کتاب فروشی ها جمع بکنند و از بین ببرند. بنابراین در سنین پایین بنویسید و لذت ببرید و تجربه بیاندوزید.
سلام بنده یک دختره ۱۵ ساله هستم و ذهن خلاقی دارم و تا الان سه رمان نوشتم،برای هزینه چاپ به مشکل برخوردم،چه گونه یک اسپانسر پیدا کنم
سلام
اگه رمانی که نوشته ای مخاطب پسند باشد خود ناشر برای چاپ آن سرمایه گذاری می کند. چون ناشر هم می داند که سود می کند. بنابراین اگر ناشر نمیخواهد برای چاپ سرمایه گذاری کند یعنی اینکه احتمال فروش و سود آن کم هست. برای همین کس دیگری هم برای اسپانسری آن پیدا نمی شود.
سلام من ۱۷ سالمه و میخوام کسب درآمد کنم چون خیلی لازم دارم
سلام ی دختر یازده سالم از هفت سالگی تا هشت سالگی داستان کوتاه مینوشتم واز هشت سالگی تا یازده سالگی دو تا رمان نوشتم. من و دوستم نرگس ی کانون زدیم برا نویسندگی با هم نویسندگی میکنیم. نرگس نه زیاد کتاب میخونه نه داستان کوناه مینویسه من بهش گفتم ی رمان سی صفحه ای بنویسه نمیدونم چیکار کنم
بهش بگم کتاب بخونه یا نه بهش بگم داستان کوتاه بنویسه یا نه یا بهش بگم همین رمان رو بنویسه واقعا به راهنمایی احتیاج دارم
سلام
خیلی هم عالی که سراغ نوشتن رفته ای. ادبیات و کتاب جهان لذت بخشی هست.
داستان کوتاه با رمان یکسری تفاوت ها دارند.
دوست شما میتونه با همان رمان نوشتن شروع به کار کند. اما با رعایت این نکته که سعی نکند در همان اولین قدم رمان مثلا 600 صفحه ای بنویسد. بهتر است با یک رمان کم حجم تمرین نوشتن رمان را شروع کند. مثلا یک رمان 100 صفحه ای. یعنی رمانی که شخصیت های کمتری دارد و دوست شما می تواند از عهده ی نوشتن اولین رمانش بر بیاید.
وقتی تجربه اش بیشتر شد می تواند رمان های بلندتر بنویسد.
نوشتن رمان را فقط با نوشتن رمان می شود یاد گرفت، نه با نوشتن داستان کوتاه!
فرق رمان و داستان کوتاه در تعداد صفحاتش نیست. رمان و داستان کوتاه از نظر ساختمان و نوع شخصیت و روایت با هم فرق دارند. اگرچه هر دو جزو ادبیات داستانی هستند اما تفاوت های اساسی دارند.
یک مثال می زنم:
موتور راندن و اتومبیل راندن. هر دو جزوه وسایل نقلیه و هر دو هم رانده می شوند.
اما برای هر کدام شما باید گواهینامه ی جداگانه بگیری. یعنی با گواهینامه موتور نمی توانی اتومبیل برانی. درست است که هر دو شامل راندن در خیابان است، هر دو شامل چرخ و موتور و فرمان و باک و صندلی و ... هستند اما فرق های اساسی باهم دارند و هر کدام برای یک هدف جداگانه ساخته شده اند. بنابراین اگر کسی میخواهد اتومبیل راندن یاد بگیرد باید برود و اتومبیل راندن تمرین کند. نیازی نیست که بگیم برو اول از موتور یا دوچرخه شروع کن!
سلام من ی دختر ۱۱ سالم و از ۷ سالگی تا ۸ سالگی داستان کوتاه مینوشتم ولی از کلاس سوم ی رمان ۶۴ صفحه ای نوشتم و بعدش متوجه شدم رمانم خیلی مسخرست برای همین ی رمان نوشتم
. من چون تجربه نویسندگی دارم به یکی از دوستام دارم یاد میدم که رمان بنویسه و چون دوستم تازه کاره بهش میگم از داستان کوتاه شروع کن ولی میگه نه میخوام رمان بنویسم. خلاصه من ی موضوعی رو بهش گفتم و گفتم با این موضوع ی داستان ۴۰ صفحه ای به بالا بنویس. نمیدونم چه کنم به دوستم بگم داستان کوتاه بنویسه یا از رمان شروع کنه ممنون میشم منو راهنمایی کنیدد
سلام
خیلی هم عالی که سراغ نوشتن رفته ای. ادبیات و کتاب جهان لذت بخشی هست.
داستان کوتاه با رمان یکسری تفاوت ها دارند.
دوست شما میتونه با همان رمان نوشتن شروع به کار کند. اما با رعایت این نکته که سعی نکند در همان اولین قدم رمان مثلا 600 صفحه ای بنویسد. بهتر است با یک رمان کم حجم تمرین نوشتن رمان را شروع کند. مثلا یک رمان 100 صفحه ای. یعنی رمانی که شخصیت های کمتری دارد و دوست شما می تواند از عهده ی نوشتن اولین رمانش بر بیاید.
وقتی تجربه اش بیشتر شد می تواند رمان های بلندتر بنویسد.
نوشتن رمان را فقط با نوشتن رمان می شود یاد گرفت، نه با نوشتن داستان کوتاه!
فرق رمان و داستان کوتاه در تعداد صفحاتش نیست. رمان و داستان کوتاه از نظر ساختمان و نوع شخصیت و روایت با هم فرق دارند. اگرچه هر دو جزو ادبیات داستانی هستند اما تفاوت های اساسی دارند.
یک مثال می زنم:
موتور راندن و اتومبیل راندن. هر دو جزوه وسایل نقلیه و هر دو هم رانده می شوند.
اما برای هر کدام شما باید گواهینامه ی جداگانه بگیری. یعنی با گواهینامه موتور نمی توانی اتومبیل برانی. درست است که هر دو شامل راندن در خیابان است، هر دو شامل چرخ و موتور و فرمان و باک و صندلی و ... هستند اما فرق های اساسی باهم دارند و هر کدام برای یک هدف جداگانه ساخته شده اند. بنابراین اگر کسی میخواهد اتومبیل راندن یاد بگیرد باید برود و اتومبیل راندن تمرین کند. نیازی نیست که بگیم برو اول از موتور یا دوچرخه شروع کن!
سلام من ۱۳ سالمه دوست دارم رمان عاشقانه بنویسم می ترسم خانوادم بفهمن و اونو بخونن آبروم بره و منو دعوا کنند
چیکار کنم؟
سلام
مگه قراره رمان ضداخلاقی بنویسی؟
رمان عاشقانه یعنی نوشتن راجع به احساسات دو نفر نسبت به هم و مشکلات و موانعی که بر سر راه رسیدن اونها به هم وجود داره.
شما بنویس. به این چیزها هم فکر نکن. نهایتش اینکه دفترت رو قایم کن کسی پیدا نکنه
من دوست دارم داستان عاشقانه بنویسم ولی در سن ۱۳ سالگی چه چیز هایی رو باید رعایت کنم؟
منظورت رعایت بیان مسائل عاشقانه هست یا کلا نوشتن داستان عشقی؟
اگه مسئله ات بیان مسائل مربوط به یک رابطه ی عاشقانه است که خب این بستگی داره به خودت. بعضی ها خیلی در لفافه و غیرمستقیم بعضی چیزها رو میگن و بعضی ها هم همه چیز رو با جزئیات و خیلی با صراحت می گن. انتخاب خود نویسنده است.
و اما اگه منظورت درباره شیوه نوشتن این داستان ها است:
به نظرم در درجه اول باید آدم های باورپذیری خلق کنی و بعد لحظه ای که اونها به هم علاقمند میشن و در مرحله بعد باید بین وصال و رسیدن این دو به هم یکسری موانع قرار بدی تا اونها دست به کار بشن برای عبور از موانع ...
ای وای بقیه پیامم کو
؟
ممنون از توضیحات و راهنمایی کاملتون
موفق باشی
سلام وقتتون بخیر
من 18 سالمه به کتاب خوندن و نوشتن و رمان علاقه دارم مخصوصا نوشته های خانم شهدوست و پاکپور و...
زمانی که 12 13 سالم بود یه رمان نوشتم و چون مادرم فهمید و دعوام کرد دیگه ادامه ندادم و ریختمش دور
تجربی خوندم ،کنکور دادم و قبول نشدم
مدتیه به فکر نویسندگی افتادم
نمیدونم چکار کنم بخونم برا سال بعد کنکور بدم یا نه!
درثانی نمیدونم چطور رضایت خانوادمو کسب کنم
سر درگم هستم ممنون میشم راهنمایی کنید
سلام
وقت شما هم به خیر و نیکی
حتما حتما حتما، دَرسَت را با جدیت بخوان و ادامه بده و حتما برای کنکور جدی باش!
به هیچ وجه به خاطر نویسندگی و ادبیات، بر سر درس و مشق و کنکورت قمار نکن!
یعنی علاقه ی تو به نویسندگی نباید تبدیل به مانعی بر سر راه درس خواندن و کنکور دادن شود!
شرایط جامعه ی ما به گونه ای هست که برای خیلی ها، داشتن تحصیلات دانشگاهی تنها راه ساختن آینده است!
از 100% وقتی که در طی یک روز به صورت آزاد داری، باید نزدیک به 85% آن را به درس و کنکور اختصاص بدهی و فقط 15% از وقتت را به نویسندگی و مطالعه اختصاص بدهی!
***
شما با جدیت برای کنکور بخوان (مثلا روزی 10 ساعت مفید) و بعد از انجام این کار مهم، به عنوان جایزه و پاداش، یک ساعت مطالعه در زمینه رمان و یک ساعت هم نویسندگی به خودت پاداش بده.
در این صورت خانواده می بیند که تو خودت اهمیت درس خواندن را درک کرده ای.
بعد از پشت سر گذاشتن کنکور و قبولی در یک رشته خوب در یک دانشگاه خوب، به اندازه کافی زمان خواهی داشت که فرصت بیشتری به نویسندگی اختصاص بدهی.
بگذار یک خاطره تعریف کنم.
من در سال سوم دبیرستان دبیر شیمی داشتم که خیلی معروف بود و کلاس کنکور شیمی داشت. یک روز نصیحتی کرد که من و شاید خیلی ها آن را نفهمیدیدم و جدی نگرفتیم. معلم شیمی مان گفت: سال کنکور مثل یک سرسره هست. شما از آن بالا سُر می خورید و می آیید پایین. فقط سر راه تان و در کنار این سرسره یکسری توشه هست. اگر سُر بخورید پایین، بدون آنکه آن توشه ها را بردارید، دیگر هیچ وقت امکانش نخواهد بود که برگردی و توشه های از دست رفته را برداری. بنابراین باید آنقدر حواس جمع باشید که این سال کنکور را به هیچ وجه از کف ندهید.
بنابراین، برای پیمودن مسیر نویسندگی زمان کافی هست، اما این روزهای منتهی به کنکور اگر از دست برود، دیگر امکان جبران نیست. به این هم فکر نکن که نهایتا سال بعد یا بعدترش برای کنکور بخوانی. چون هرچه از درس و مدرسه فاصله بگیری انگیزه هایت کمرنگ می شود و کار سخت تر.
من الان یازده 11 سال هست که دارم در این وبلاگ درباره نویسندگی می نویسم! وقتی یکی مثل من می گوید که برو دنبال درس و مشقت! مطمئن باش با آگاهی کامل به همه جنبه های قضیه این توصیه را می کند.
اگر نیاز به توضیح بیشتری بود برایم بنویس تا بیشتر قضیه را باز کنم.
سلام من 11سالمه از 9سالگی علاقه به نوشتن داشتم و چند وقتیه که دوست دارم رمان یا کتاب بنویسم آیا باید از چند سالگی باید شروع کنم برای چاپ کتاب اگه من بخوام رمان بنویسم یک عالمه رمان سراغ دارم که میخوام درباره شون بنویسم
لطفا پاسخ بدین
سلام
خیلی هم عالی
هیچ محدودیت سنی وجود ندارد
از همین الان می توانید بنویسید و چاپ کنید
سلام من شروع به نوشتن کردم و رمان و داستان و شعر مینویسم معلمان و خوانواده ام میگویند بسیار استعداد داری اما من میترسم که ناشر رمان و کتاب های مرا نپسندد چکار کنم سن من ۱۴ است ستایش هستم
سلام
خیلی خوب هست که استعداد نوشتن داری و می توانی ازاین استعداد برای خلق آثار ادبی استفاده کنی.
در این سن و سال تو فقط باید بنویسی و از نوشتن لذت ببری. به مسائل چاپ و مجوز فکر نکن. سعی کنی بنویسی و لذت ببری و یاد بگیری.
هم بنویس و هم بخوان. وقتی قلمت به اندازه کافی قوی باشد همه نوشته هایت را خواهند پذیرفت و به آسانی ناشرین آن را چاپ خواهند کرد.
حتما رمان های کاغذی خوب بخوان. از نویسندگان بزرگ ایرانی و خارجی.
موفق باشی
سلام
من ۱۴ سال دارم.
از ۱۲ سالگی شروع به نوشتن کردم. اما با این فکر که ممکن است رد شوند منصرف شدم. اگر بخواهم طوری بنویسم که رمانم در کشکری به غیر از ایران اتفاق بیفتد باید چگونه بنویسم و تا چه اندازه آزادی بیان دارم؟
سلام
شما آزادانه بنویس، هیچ محدودیتی برای خودت قرار نده.
محدودیت باعث میشه خلاقیتت خشک بشه.
به این فکر نکن که ممکنه این جمله یا این صفحه یا صحنه توسط اداره ارشاد رد بشه
اگه کتابی توی ارشاد به مشکل برخورد می تونی اون رو به صورت کتاب الکترونیک توی اینترنت منتشر بکنی
اگه قرار باشه مدام به این فکر بکنی که این جمله ای که می نویسم مورد تایید هست یا نه، خیلی زود خسته میشی و کل کار رو رها می کنی.
سلام من 11 سالمه چطوری می تونم اولین کتابم را چاپ کنم و اینکه امکانش هست؟
سلام
بله حتما
کافی هست به یک انتشاراتی پول بدهید، چند ماهه کتاب را چاپ می کنند و تحویلتان می دهند و می توانید کتاب را به دوستان و آشنایانتان هدیه بدهید
سلام من 15سالمه و از 11سالگی فهمیدم که استعداد نوشتن عالی دارم و تو این چند سال که راهنمایی اومدم دبیر تام با دیدن نوشته هام خیلی تشویقم کردن و من نوشته هامو گسترش دادم و تا الان شیش تا نوشتم که یکی رمان و بقیه شعر نو هستش و الان دارم هفتمی رو مینویسم به صورت داستان کوتاه کودکانه من شیراز زندگی میکنم یه بار اقدام به چاپ ردم از شنم ایراد گرفتن ینی امکانش هست این بار نشر بشه
سلام
فکر نمی کنم ایراد به سن و سال باشد. احتمالا مربوط به کم تجربگی هست.
باید این نکته رو توجه داشته باشید که هرچقدر سن و سال بیشتر باشه تجربه ی آدم از زندگی بیشتر میشه. حالا ممکن هست یکنفر علی رغم سن کم درک عمیقتری از زندگی داشته باشد و ان کم تجربگی را جبران کند. کارهایی که نوشته اید به چند نفر اهل فن نشون بدید تا اونها اول نظر بدهند. اگر اوکی دادند آن وقت به سراغ ناشر بروید.
سلام من 11 سالمه یک رمان خوب در نظر دارم ولی من که اصولش رو بلد نیستم
سلام
100 تا رمان خوب بخوانی اصولش را یاد می گیری
نگاه کن ببین چه طور آدم ها را معرفی می کنند
چه طور زمان و مکان اتفاقات را بیان می کنند
همه را به مرور یاد می گیری
عجله نکن
ببخشید من ۱۵ سالمه و یک ایده ی خوب برای نوشتن دارم میخواهم انرا در تابستان بنویسم ولی میترسم دیده نشود یا در اثر بی تجربگی خوب از آب در نیاید و ایده ام بیهوده نابود شود....
ایا باید صبر کنم سنم بالاتر برود یا دل را به دریا بزنم
لطفا راهنمایی کنید
سلام
حتما شروع به نوشتن کن. از نابود شدن ایده نترس. ایده ها نابود نمی شوند. ما ایده ها را اجرا می کنیم. بنابراین می توانی چندبار اجرا کنی، یعنی چند بار بنویسی. اصلا به این فکر نکن که مثلا این ایده فوق العاده است و نگه اش بدارم برای وقتی که با تجربه شدم. نه. حتما بنویس.
این ایده مال الان هست.
نوشتن را با نوشتن می شود یاد گرفت.
موفق باشی