آموزش رمان نویسی | خانه رمان

مقالات, اخبار و آموزش رمان نویسی

آموزش رمان نویسی | خانه رمان

مقالات, اخبار و آموزش رمان نویسی

چگونه در نوشتن رمان، از مانع خشک شدن قلم عبور کنیم؟ و ایده هایی جذاب برای رمان یا داستانمان خلق کنیم؟

بعضی از نویسندگان برای نوشتن رمان منتظر الهام می نشینند، چون ایده ای برای ادامه رمان ندارند. احساس می کنند طبعشان خشک شده است و چیزی از چشمه ی قلمشان نمی جوشد. در چنین شرایطی چه باید کرد؟

نکته اول: فی الواقع (به نظر من) چیزی به اسم "الهام" وجود ندارد. اگر هم چنین چیزی باشد نمی شود روی آن برای نوشتن زیاد حساب کرد. چون ممکن است مواقعی خودی نشان دهد و در بیشتر مواقع هم دست ما را توی پوست گردو بگذارد و هر چه منتظرش نشینیم خبری از آن نشود. در اینجا منظور از الهام بیشتر چیزی هست که از جایی فرای دنیای عادی، بر نویسنده نازل می شود. انگار که فرشتگان برای نویسنده تحفه آورده باشند. برای همین نویسنده تا از راه رسیدن این فرشتگان حامل الهام باید چشم به راه باشد و دست به نوشتن نبرد، یا نتواند که ببرد. 

 نکته دوم: کسانی که به صورت حرفه ای نویسندگی می کنند کاری با الهامات گاه به گاه ندارند. آنها می نویسند. چون خود نوشتن را الهام بخش می دانند. به قول نویسنده ای: فقط بنویس، حتی اگر مجبور شوی کل یک صفحه را با اسم خودت پر بکنی. رفته رفته چیزهایی در مغزت جرقه می زند.


نکته سوم: به نظر من چیزی که از آن به نام "الهام" یاد می شود، چیزی نیست جز حاصل جمع: تجربیات پیشین ما، دیده ها، شنیده ها، مشغله های فکری روزمره و هزاران چیزی که از دنیای بیرون در حافظه ی خود به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه جذب می کنیم. گاه ترکیب آنها در اثر محرکی منجر به تولید ایده های جذاب و بکر می شود.

بنابراین تنها کار نویسنده این هست که به خوبی دنیای اطراف خود را درک کند، با تمام حواس خود. نویسنده تا ورودی نداشته باشد، خروجی قابل توجهی هم در کار نخواهد بود.


نکته چهارم: اگر ورودی داشتیم اما باز ایده ای به ذهنمان خطور نکرد چه؟

یک خرده زحمت دارد. درست مثل چاه زدن هست. و رسیدن به جایی که آبی زلال و گوارا در زیر تخته سنگی سخت قرار دارد. یک نویسنده هم باید بتواند به محتوای ناخودآکاه خود نقب بزند. برای تونل زدن به محتوای ناخودآگاهمان باید شروع به تحریک آن کنیم. راه های زیادی برای این کار وجود دارد.


تمرین اول: از کسی بخواهید به صورت تصادفی یک شی را نام ببرد، هر چیزی می تواند باشد. مثلا مادرتان توی آشپزخانه دارد ظرف می شورد. در جواب می گوید: بشقاب.

حالا شما این "بشقاب" را در مرکز توجه تان قرار می دهید و بی درنگ سوال های بیشماری را با استفاده از طوفان ذهنی طرح می کنید؟


 این بشقاب چه جنسی دارد؟ گران هست یا ارزان؟ طرح و نقشش چیست؟ آیا فقط برای غذا خوردن استفاده می شود یا ارزش هنری هم دارد که مثلا بزنند به دیوار؟ آیا امکان داردکسی خاطره ای از یک بشقاب داشته باشد؟ مثلا بشقابی که جز جهیزیه ی یک زن باشد؟ یا بشقابی که مادرشوهر هدیه آورده باشد و برای مرد مهم باشد؟ یا بشقاب عتیقه ای که ناصرالدین شاه توی آن غذا خورده؟ اگر هر یک از این بشقاب ها بشکند چه اتفاقی برای آدم ها می افتد؟ اگر کسی این بشقاب را بدزدد. اگر بچه ی کوچکی بزند و بشقاب خاطره سازی را که مرد و زنی اولین نهار زندگی مشترکشان را در آن خورده اند بشکند چه اتفاقی می افتد؟ اگر زن بشقاب مادرشوهر را سر به نیست بکند چه می شود؟ اگر توی یک مهمانی دزدی بخواهد بشقاب ارزشمندی را از روی دیوار صاحبخانه بدزدد، اگر دزدی اش لو برود؟ یا نه اگر کسی کارش جمع کردن کلکسیونی از بشقاب ها باشد؟


خب من این طوفان فکری را می توانم خیلی فراتر از این ادامه دهم تا اینکه کلی ایده از دل این طوفان فکری بیرون بیاید. فقط توجه داشته باشید که بهتر است این سوالات را به سمتی ببرید که با آدم ها و احساسات آنها پیوند بخورد، برای آدم ها مهم باشد.


ما همین کار را می توانیم با خیلی از عناصر دیگر هم انجام بدهیم. مثلا می گویم اسم یک مکان به خصوص را به من بگویید. جواب یک دوست می تواند این باشد: انباری ته سوپرمارکت سر کوچه ما.


حالا اگر بخواهیم با طوفان فکری این «انباری ته سوپرمارکت یک کوچه" را به پرسش بگیریم و سوال بارانش کنیم. هر چیزی که به ذهن تان می رسد بنویسید. نترسید. هر چیز با ربط و بی ربطی که به ذهن تان می رسید. سوال های مزخرف و احمقانه. هر چیزی.


این انباری بزرگ هست یا کوچک؟ درش چوبی هست یا فلزی یا یک پرده جلویش کشیده اند؟ چراغ دارد؟ چه چیزهایی تویش نگه می دارند؟ چه چیز غیرمترقبه ای می توان در آن پیدا کرد؟ مثلا یک پوست آدامس که کارگری بعد از استفاده آن را انجا انداخته. یا یک صندلی که صاحب مغازه یک وقت هایی دور از چشم زنش می آید و آنجا سیگار می کشد و رویش می نشیند یا شاگر مغازه می آید و با نامزدش اس ام اس بازی می کند یا کیف پول یکی از مشتری ها که شاگرد مغازه ای بعد از پیدا کردن آنجا مخفی اش کرده یا یک روز شاگر مغازه ای توی انباری قایم شده و از صاحب کارش در انجام کاری نامتعارف فیلم گرفته یا اصلا یکی را گرفته اند آنجا حبسش کرده اند؟ چه کسی را؟ چرا؟ یک مشتری؟ یک بدهکار؟ یک طلبکار؟ چه کسی این کار را کرده؟ چه بلایی می خواهد سرش بیاورد؟


این تمرین را می توانیم با اشیا، مکان، زمان، شغل و پیشه، حتی یک مفهوم (عشق، مرگ، زندگی، ایثار، حسادت و ...) و چیزهایی دیگر انجام بدهیم.

اگر در نوشتن بخشی از داستان یا رمان خود گیر کرده اید و اصطلاحا قلمتان خشک شده است می توانید بخشی از آن را بگیرید و در زیر بارش بی امان سوالات طوفان ذهنی قرار بدهید تا بی نهایت راه پیش روی شما بگذارد.


در پایان: فرض کنید 10 یا 20 دقیقه یا بیشتر چند صفحه با این سوالات و ایده ها پر کردید. حالا یکبار از اول تا آخر بخوانید. در نوبت بعد یک قلم قرمز بردارید و سوالات و ایده های سطحی را خط بزنید. از ضعیف ترین شروع بکنید. می بینید که هر چه به انتهای فهرست نزدیک می شوید با ایده های جذاب تری مواجه می شوید با راهکارهایی نو، بکر و بدیع. اینجا همان جایی هست که شما به آبی زلال و شفاف رسیده اید و می توانید هم داستان و هم مخاطبان تان را سیراب کنید.

نظرات 11 + ارسال نظر
Aime l'écriture 1399/09/19 ساعت 04:37 ب.ظ

خیلی از راهنماییتون ممنونم

خواهش می کنم
موفق باشی

Aime l'écriture 1399/09/19 ساعت 10:09 ق.ظ

نه من ک خیلی نوشتم ولی خب هرکسی دوست داره تشویق بشه و منم دوست دارم چیزی ک مینویسم با بقیع به اشتراک بزارمامم میگم چجوری یکنفر وبلاگ میزنه

برای شروع وبلاگ نویسی من سایت بلاگفا رو پیشنهاد میدم
www.blogfa.com
وارد سایت بلاگفا که شدی، پایین سایت یکسری لینک داره. اول برو بخش (راهنما). توی بخش راهنما درباره همه موارد، مثل ساختن وبلاگ و نوشتن توی بلاگفا توضیح داده.
موفق باشی

Aime l'écriture 1399/09/18 ساعت 05:40 ب.ظ

واقعا خیلی ممنونم من رمانای دیگه هم زیاد نوشتم و تقریبا همشون تخیلی ان اما تو سایت تستچی نمیتونم بزارم چون طرفدار انچنانی نداره و داستانای میراکلسی خیلی طرفداراش بیشتره چون من یک رمان تازه شروع کرده بودمو گذاشتم اما تعداد بازدیداش خیلی کم بود برای همین تصمیم گرفتم ادامش ندم

مگه ما فقط برای بازدید می نویسیم؟ که مثلا اگر بازدید کم بود ادامه ندهیم؟
الان که سئرچ کردم کلی وبلاگ توی اینترنت هست که عنوانشون همین داستان های میراکلسی هست. می تونی به این وبلاگ ها بپیوندی یا خودت یک وبلاگ باز کنی و با این وبلاگها و خواننده هاش لینک بشی.

نوشتن داستان چیزی فراتر از دیده شدن، شهرت و معروفیت هست.
اگر بخواهی هدفت از نوشتن را اینطوری تعریف بکنی نتیجه نمی گیری.
البته اگر واقعا بخواهی نویسنده شوی.
اگر تفننی و برای دیده شدن و لایک و کامنت گرفتن می نویسی، ....

Aime l'écriture 1399/09/17 ساعت 10:02 ب.ظ

متاسفانه من توی دو اکانت نوشتم یعنی پارت1تا5 تویک اکانت و بقیش تو اکانت دیگه
اکانت قبلیم (پارت۱تا۵) https://testchi.ir/user/8597
و اکانت جدید(پارت های جدیدو اینجا مینویسم):
https://testchi.ir/user/10733

سلام
نوشته ات رو خوندم
معلومه استعداد داری و می تونی نویسنده خوبی باشی.

تا اونجایی که فهمیدم گویا نوشته ات یک فن فیکشن بود. یعنی برای یک داستانی دنباله نوشته بودی. چون کلی شخصیت داشت و راجع به هیچکدوم توضیحی اولش نداده بودی، برای همین فکر کردم که این شخصیت ها برای یک داستان دیگه هست و روی همین حساب تو نیازی ندیدی که شخصیت ها رو معرفی بکنی یا مثلا فضای داستان رو توصیف بکنی.
همین مسئله باعث شد که من سخت بتونم با داستان ارتباط برقرار بکنم. چون از اصل ماجرا خبر ندارم و شخصیت ها رو هم نمی شناسم.

پیشنهاد می کنم سعی کنی داستان خودت رو بنویسی. اینطوری می تونی شخصیت پردازی و صحنه پردازی رو تمرین کنی و یاد بگیری.

توی داستان نویسی ما همه چیز رو از اول خلق میکنیم. شخصیت رو، صحنه حوادث رو و هر چیزی که اتفاق می افته و نیاز هست که خواننده بدونه.

موفق باشی

Aime l'écriture 1399/09/17 ساعت 06:33 ب.ظ

سلام... خیلی متاسفم پیام قبلیم کامل نبود.. من یک داستان مینویسم که بقول خود شما بذرشو اول داستانم کاشتم و میتونم هرچقدر ک بخام ادامه بدم... یک خواهش دارم من عاشق نویسندگی هستم اما همچیزو دربارش نمیدونم... اگه اسم داستانمو سرچ کنین میاد miracle of love لطفا لطفا لطفا لطفا بخونین و خواهش میکنم مشکلاتشو بگین من برای نوشتن حس میکنم اون حس غم یا ترس و یا شادی رو نمیتونم نوب منتقل کنم اما یک راه پیدا کردم که اهنگ گوش بدم و همزمان بنویسم روش خیلی خوبیه من ک جواب خوبی گرفتم.. شما خیلی درباره نویسندگی میدونین لطفا یک سر بزنین و بخونین و اشکالاتمو همونجا کامنت کنین چون خیلی تردید دارم و این اولین قدمم برای نوشتن رمانه و انگار ک خیلیا راضی بودن لطفا بخونینش بکمکتون نیاز دارم اها راستی از پارت اول بخونین

سلام
یک آدرس اینترنتی باید اینجا بفرستی تا ما بتونیم مطلب رو پیدا کنیم
الان کجا مثلا دنبال این عنوان miracle of love باشیم؟ اینستاگرام یا توی سایت های اینترنتی؟
من یک جایی یک داستان با این عنوان پیدا کردم که توی سایت تستچی بود
https://testchi.ir/tests/23218/Miracle-of-Love-1
حالا نمی دونم منظور شما دقیقا این هست؟
فرصتی بشه این رو می خونم و اگه چیزی به ذهنم برسه می نویسم
موفق باشی

Aime l'écriture 1399/09/15 ساعت 11:20 ب.ظ

سلام من یک رمان تخیلی و رمانتیک و کمی غمگین (شرمنده خواستم اطلاعات بدم

سلام
پیام شما نارسا بود. گویا نصفه فرستادید.
مجددا بفرستید.

گلنار 1399/08/10 ساعت 10:05 ق.ظ

بسیار عالی ممنون از مطالب خوب و مفیدتون

سلام
ممنونم
موفق باشید

محمد 1398/04/14 ساعت 06:18 ب.ظ http://www.novelhome.blogsk.com

اگر داستانم رو پایانش رو تلخ کنم و یا چیزی که کسی به فکرش نمی رسد رو بنویسم آیا داستانم خوب می شود؟
چون اکثر داستان ها پایانش خوب است و از اول داستان قابل پیش بینی است و به نظرم اگر داستان بعضی قسمت هایش یا حتی آخرش تلخ شود و غیر قابل پیش بینی بهتر می شود.
این فکر من و عقیده ام درست است یا نه؟

سلام
بله پایان داستان می تونه غیرقابل پیشبینی باشه، اما با این شرط که منطقی باشه و با منطق داستان بخونه. یعنی طوری نباشه که با حوادث قبل از خودش ارتباطی نداشته باشه یا یکهو به صورت تصادفی حوادث رقم بخورند. باید باورپذیر باشد.

مهمان 1398/02/31 ساعت 10:23 ق.ظ

عالی بود ممنون

روژی 1397/07/07 ساعت 10:17 ب.ظ

سلام‌
ببخشید مثلا اگه پایان داستانو میدونیم ولی وقایعی که باید اتفاق بیفته رو تا به پایان برسیم نمیدونیم‌چیکار کنیم؟

سلام
باید از پایان به سمت اول داستان عقب عقب حرکت بکنید. یعنی ببینید چه وقایعی می تونن به پایان مد نظر شما منتهی بشن.

Romina 1397/04/02 ساعت 05:20 ب.ظ

سلام؛
اگه ما یه ایده‌ی کلی داشته باشیم و بدون آخر داستان قراره چه اتفاقی بیفته اما ندونیم توی سیر داستان چه اتفاقایی رو رقم بزنیم چیکار کنیم؟

سلام
خب طبیعتا باید وقایع ابتدا و میانه رو طوری بچینید که به اون پایان منتج بشه. شاید یک شیوه اش این باشه که از آخر به اول حرکت کنید. یعنی اول از همه بپرسید چرا داستان به اینجا رسیده و بعد که جوابی برای این سوال داشتید همون رو هم باز در مقابل پرسش قرار بدید و هی این سوال جواب رو ادامه بدید تا سیر علًی و معلولی داستان رو مشخص بکنید. مثلا ما یک ایده کلی در اینباره داریم که : نسل بشر روی زمین منقرض می شود.
حالا اولین سوال: چرا نسل بشر منقرض می شود؟
جواب: چون اسیر جنگ جهانی ویرانگری می شود؟
باز سوال: چرا جنگ جهانی می شود؟
جواب: چون یک گروه مجهول رئیس جمهور فلان کشور را ترور می کند و نتیجه این عمل متوجه کشوری می شود که بمب اتمی دارد.
سوال: چرا این گروه ناشناخته دست به ترور می زند؟
جواب: چون رئیس جمهور مهاجرین هموطن آنها را اخراج کرده است.

این سوال کردن همچنان می تواند ادامه داشته باشد تا تمامی جوانب داستانی که می خواهیم مشخص شود. یعنی به میانه و بعد ابتدای داستان خود برسیم.

موفق باشید

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد