پرسش و پاسخ: مشاوره درباره یک رمان

☼ سوال پیمان:

با سلام و عرض ادب.من یه جوون 20 ساله هستم که برای اولین بار دست به قلم بردم.یک سال و نیم پیش یه روز بعد از ظهر یه فکری به سرم زد و یه کاغذ و خودکار برداشتم و چند صفحه متن بدون وقفه نوشتم.رویای نوشتن یه رمان تو ذهنم بود اما دیگه اونو ادامه ندادم تا سه ماه پیش،به اصرار نامزدم دوباره رفتم سراغش و مشغول نوشتنش شدم و این بار شکر خدا دیگه واقعا ادامه دادمش.الان که اینجام حدود 20% از داستانم رو نوشتم و حین جستجوی راهکار های مختلف از اساتید،راهم به اینجا کشید.میخواستم اگه براتون مقدوره منو راهنمایی کنید.  راستش سوال خاصی هم ندارم فقط مطمئنم افرادی مثل شما هر چیزی که بگن قطعا به دردم میخوره. (در ادامه توضیحاتی درباره طرح رمان آورده شده است) دوس دارم بیشتر از داستان براتون بگم اما میدونم ممکنه وقت خوندنش رو نداشته باشین.خلاصه کنم که ژانر داستان ترسناکه و به شدت رازآلود و معمایی.همه جور سکانسی هم توش هست از شوخی و خنده بگیر تا تعقیب و گریز و صحنه های ترسناک و لو رفتن هایی که باعث غافلگیری مخاطب میشه.به نظر خودم هم خیلی طولانی خواهد بود چون با اینکه کل داستان در طی 6-7 روز اتفاق میفته،اما الان که به یک چهارمش رسیدم تقریبا 45 هزار کلمه یا بهتره بگم بالای 100 صفحه نوشتم.واقعا عذر میخوام که اینقدر طولانی شد امیدوارم این پیامم خونده بشه و پاسخی هرچند کوتاه و مختصر،هر راهنمایی که ممکنه نیازمندش باشم دریافت کنم.بازم ممنون و خدا خیرتون بده :) 

◄ پاسخ من: سلامرمانت ایده جذابی دارد. البته من برای خلاصه شدن نوشته در بالا نیاوردم.
به نظر می‌رسد سوال اصلی شما درباره‌ی حجم رمان می‌باشد. با این تفاصیلی که شما آوردید شاید کل حجم رمان شما در نهایت به چهارصد صفحه برسد که برای یک رمان با آنهمه شخصیت و طرح گسترده مسئله‌ی نامعقولی نیست. اما اگر دغدغه‌ی طولانی شدن و کسل کننده بودن کار را دارید چند نکته به نظرم می‌رسد که می تواند برای شما راه‌گشا باشد.
برای کوتاه‌تر کردن رمان و فشرده تر کردن این طرح چند راه پیش روی شماست.
اولین راه کم کردن از تعداد شخصیت‌های اصلی رمان هست. طبعا هر کدام از این شخصیت‌ها گذشته‌ای دارند و هر کدام دلمشغولی و دغدغه‌ی خاص خودشان را دارند و در طول رمان هم هر یک درگیر یک خط طرح می‌شود. اگر شما بخواهید به تک تک آنها بپردازید و آنها را در طول رمان بپرورانید به حجم رمان شما افزوده خواهد شد. بنابراین باید شخصیت‌های رمان را به دو بخش اصلی و فرعی تقسیم بکنید و بار اصلی رمان را روی دوش دو-سه شخصیت اصلی بگذارید و به دیگر شخصیت‌ها در حد شخصیت‌های فرعی بپردازید.
دومین راه که بی ارتباط با راه اول نیست مختصر کردن طرح و ساختار رمان هست. یعنی مجموع اتفاقات و حوادثی که قرار است شخصیت‌های‌تان با آنها درگیر شوند کمتر از اینی باشد که تا الان پیش بینی کرده‌اید. علاوه بر کاستن از اتفاقات باید نسبت به خط طرح‌های اصلی و خرده داستان‌ها هم توجه بکنید. یعنی رمان می‌تواند یک خط داستانی را به عنوان مسئله‌ی اصلی پیگیری نماید و در کل به چند خرده داستان بپردازد. برای این کار شما مجبور هستید که نوع رمان‌تان را به دقت مشخص کنید. این رمان معمایی و پلیسی هست؟ یا ترسناک؟ یا عاشقانه؟ یا تاریخی؟ یا کمدی؟ وقتی نوع رمان‌تان را مشخص کردید می‌توانید خط طرح اصلی را هم بر اساس نوع رمان بچینید و از پرداختن به خط های داستانی حاشیه ای بگذرید و یا حداقل آن را پررنگ نکنید تا مجبور نباشید صفحات زیادی را به بسط دادن و پرداختن آنها اختصاص بدهید.
و نکته‌ی سوم هم اینکه باید متوجه این مسئله باشید که در حال نوشتن رمان هستید و نه فیلم‌نامه. یعنی به رمان به شکل یک فیلم نگاه نکنید. چون فیلم به خوبی از پس روایت صحنه‌های اکشن و حادثه‌ای بر می آید و آنچیزی را که رمان نویس مجبور است در چند پاراگراف به تصویر بکشد در یک فیلم در یک نمای چند ثانیه‌ای همه‌ی آنها به تصویر در می‌آید. بنابراین در نوشتن رمان باید کاری را انجام دهید که رمان به خوبی و حتی بهتر از یک فیلم سینمایی می تواند از عهده‌ی انجام ان بر بیاید.
و اما نکته‌ی پایانی درباره‌ی فضای رمان هست که خارجی انتخاب کرده‌اید. به نظرم یک نویسنده جوان در آغاز راه بهتر است از تجربیاتی بنویسد که خود با انها آشنایی دارد. چون در این صورت به مواد خام رمانش احاطه و آگاهی دارد و از چیزهایی می نویسد که در زندگی شخصی اش دیده و لمس کرده. البته من بحث تخیل را هم قبول دارم اما به شرط این که اطلاعات کافی از یک جغرافیا مثلا مکزیک و از یک فرهنگ و یک سازمان نظامی داشته باشید تا مبنای تخیلتان بر اساس واقعیات دقیق باشد تا در دادن اطلاعات به خواننده دچار اشتباه نشوید.
برای‌تان آرزوی موفقیت دارم و خوشحال خواهم شد روزی رمان‌تان را بعد از تمام شدن بخوانم.