انتشار الکترونیکی رمان + نوشتن رمان در اینترنت+ بی حوصلگی در نوشتن رمان + درگیر کردن مخاطب با شخصیت ها و احساساتشان و تاثیرگذاری

به تعدادی از سوالات در این یادداشت به صورت کوتاه پاسخ داده می شود:

دوستانی هستند که می پرسند چگونه کتابمان را به صورت الکترونیکی منتشر بکنیم. برای یکی از این دوستان پاسخی نوشتم و در اینجا هم منتشر می کنم. شاید به کار دوستان بیاید: 

 انتشار الکترونیکی رمان

 سلام

برای انتشار الکترونیکی کتاب از چند راه می توانید اقدام کنید

1_ یا خودتان کتاب را در یک وبلاگ یا سایت شخصی برای دانلود قرار بدهید و برایش تبلیغ بکنید. دانلود هم می تواند به صورت پولی باشد و هم به صورت رایگان.

2_ یا اینکه اگر خواستید به سایت هایی که کتابخانه های آنلاین هستند مثل کتابناک و کتاب راه و ... مراجعه بکنید و کتاب تان را برای انتشار رایگان و یا پولی در آنجا اپلود کنید.

3_ اگر هم بخواهید کار را به صورت رسمی (با مجوز و از طریق ناشر حرفه ای) منتشر بکنید که باید اول مجوز را از ارشاد بگیرید و بعد از طریق سایت های حرفه ای مثل طاقچه یا فیدیبو برای فروش یا دانلود رایگان قرار بدهید.

موفق باشید

پی نوشت: سوال پریسا.

---

 نوشتن رمان در اینترنت

 سوال جواب کوتاه

دوستی پرسیده: من می خوام در اینترنت شروع به رمان نویسی کمم ولی نمیدونم چجوری باید این کار رو بکنم اگه میدونید پاسخ بدید ممنون؟

جواب من:  سلام

من پیشنهاد می کنم در ابتدا رمان را برای خودتان بر روی کاغذ یا در کامپیوتر بنویسید و بعد از بازخوانی و حک و اصلاح و ویرایش برای انتشار آن برنامه ریزی بکنید. در صورتی که همچنان مصر هستید که به صورت آنلاین بنویسید می توانید در تالارهای گفتگو و انجمن هایی که برای تایپ آنلاین رمان هستند عضو شوید و در آنجا به فعالیت بپردازید. می توانید در گوگل سئرچ کنید: انجمن رمان ... یا کلمات مشابه.

موفق باشید

پی نوشت: سوال مرجان.

---

 بی حوصلگی در نوشتن رمان 

دوستی پرسیده: سلام

من 14 ساله علاقه زیادی بی نوشتن دارم ولی هنگام نوشتن داستان خیلی زود پیش میرم و داستان رو بی انتها میرسانم و باعث می شود کی از کارم دلمرد شوم .

برایشان نوشتم:

سلام

درس اول نویسندگی, مخصوصا نوشتن رمان: صبر هست.

نوشتن کلمه به کلمه پیش می رود و نویسنده باید روی انتخاب کلمات دقت و وسواس به خرج بدهد. هر کلمه بار معنایی و احساسی خاصی دارد.

از طرفی اولین هدف یک نویسنده باید لذت بردن از نوشتن باشد. در واقع با عجله کردن باعث می شویم نتیجه ی کار شلخته, خام و ناپخته باشد و نتوانیم جهان داستان خودمان را به خوبی بسازیم. هر چقدر با حوصله و صبوری بنویسیم می توانیم جهان داستانمان را عمیقتر و دقیقتر برای خوانندگانمان تصویر بکنیم و خودمان هم لذت بیشتری ببریم.

باید صبوری, پشتکار و حوصله را تمرین کنیم.

پی نوشت: سوال نگین.

---

درگیر کردن مخاطب با شخصیت ها و احساساتشان و تاثیرگذاری

دوستی پرسیده:  سلام 

من دارم یه رمانی رومینویسم مشکله من اطلاعاتیه که ندارم وکمی این اطلاعات باید تخصصی تر باشه

والان رمانم روادامه ندادم تا اونجایی هم که تونستم باکلمات بازی کردم تا احساسی رو که دارم به خواننده منتقل کنم ولی نمیدونم که ایاخواننده درگیرش میشه یانه 

چون یکی از موفق بودن های نویسنده اینه که خواننده درگیره رمان وشخصیت اصلی بشه وهمون حسی که شخصیت اصلی داره خواننده هم پیداکنه .

من چه جوری میتونم احساسم رو به خواننده منتقل کنم

 جواب من:

سلام

نکته ی اول اینکه اگر نیاز هست در رمان تان به مسائل تخصصی در یک رشته ی خاص (مثل پزشکی یا حقوقی یا ...) اشاره بکنید حتما در این زمینه اطلاعات لازم را به دست بیاورید. یا از طریق مطالعه یا از راه گفتگو با اشخاصی که در این زمینه ها صاحب تخصص هستند.

نکته ی دوم اینکه راه تاثیرگذاری بر مخاطب پرداخت درست شخصیت و واکنش های آن در موقعیت های مختلف در خلال کنش واکنش ها می باشد. برای همین باید به جای "گفتن صرف" به "نمایش" دادن و دراماتیزه کردن وقایع و اتفاقات بپردازید. در کتاب های آموزش داستان نویسی می توانید به صورت مفصل در این باره بخوانید اما اگر بخواهم کوتاه عرض کنم:

مثلا به جای اینکه بنویسید: علی عصبانی بود. گفت: تو هیچ کاری نمی تونی بکنی!

بنویسید: علی کاغذ را توی مشتش مچاله کرد. خون توی صورتش دویده بود. گفت: تو هیچ غلطی نمی تونی بکنی!

مهمترین کار ما این هست که تشخیص بدهیم در کجاها باید خیلی سریع بگویم و رد شویم و در کجاها ریتم را کند بکنیم و به توصیف و روایت جز به جز بپردازیم تا از طریق نزدیک کردن مخاطب به شخصیت ها و کنش ها بر روی آنها تاثیر بگذاریم. هر چقدر به نمایش دادن متکی باشیم به همان میزان مخاطب به جهان داستان نزدیک می شود و بیشتر تاثیر می پذیرد.

پی نوشت: سوال میترا (نوشین)!