پرسش و پاسخ: فرهاد

سوال فرهاد: با سلام خدمت شما دوست عزیز . جوانی هستم که همیشه با قدرت خیالم توانسته ام داستان هابی را برای خودم ساخته و مرور کنم.بالاخره روزی تصمیم گرفتم که افکارم را به وسیله ی قلم بر روی کاغذ بنگارم که در صورت محیا شدن شرایط آن را به چاپ رسانم تا بتوانم عقاید خودم را در دنیای پهناور و بی انتهای عشق به دیگران منتقل کنم.  به چندین انتشارات سر زدم و هرکدام یک پاسخ مشخص دادند و این بود که فعلا هیچ رمانی را چاپ نمیکنیم و در حال تعلیق می باشیم. حال در انتظار یک روزنه روشن در این وضعیت تاریک می باشم.  

پرسش و پاسخ: ویدا | تخیل و استعداد در نویسندگی

سوال ویدا: خسته نباشید.من از پنج شیش سالگی خیال بافی می کردم یعنی یه جورایی توی داستان هایی که قرار بود روی کاغذ بیارم زندگی می کردم ،قدرت تخیل خیلی خوبی دارم.می دونم به نظرتون این دلیل نمی شه که من نویسنده رمان بشم ولی خیلی حس نوشتن و قدرت انجام این کارو خیلی وقت ها توی خودم حس می کنم.لطفا اگه جایی رو می شناسید که دوره های آموزشی رمان نویسی یا فیلم نامه نویسی برگزار می کنند،به من معرفی کنید. 

پرسش و پاسخ: نقد و بررسی رمان یکی از دوستان

☼ سوال آیدا:

سلام.من 24 سال سن دارم و از 12 سالگی داستان و رمان می نوشتم برای خودم،این کار آرامم می کند و همچنین احساس می کنم دنیایی دارم برای خودم که غیر این دنیاست و هر زمان که بخواهم می توانم در آن زندگی کنم.خیلی از رمان های آن زمانم الان خنده داره واسم.دلم می خواهد بتوانم روزی رمانی را چاپ کنم.به نظر خودم قدرتش رو دارم اما نمی دونم ارزش چاپ کردن دارند یا هنوز راه زیادی رو در پیش دارم.من آدرس وبلاگی که دوبخش از رمان جدیدم رو داخلش گذاشتم براتون می نویسم. اگر می شه بخونید و نظرتون رو بهم بگید...  

پرسش و پاسخ: رمان نویسی را از کجا شروع کنم؟

☼مسعود:
با سلام خدمت شما دوستان.من دست به قلمم خوبه و فکر ازادی دارم.میخوام بنویسم نه در سطح حرفه ای اما دوست دارم و میتوانم.سوالم این که از کجا شروع کنم؟؟
Ž◄ پاسخ من: سلام.دوست گرامی، برای شروع نوشتن رمان اولین قدم خود «نوشتن» هست. یعنی تا شروع به نوشتن نکرده‌اید و از حدود توانایی‌ها و استعدادتان آگاه نشده اید و متوجه نشده اید که در ابتدای مسیر در کجا قرار دارید، هر کار دیگری بیهوده خواهد بود. بنابراین من اولین قدم را خود نوشتن می دانم. اهمیتی هم ندارد که در چه سطحی قرار دارد.
در حین نوشتن نخستین سیاه مشق‌ها باید به سراغ مطالعه بروید. مطالعه‌ی آثار برجسته‌ی ادبی در زمینه‌ی ادبیات داستانی یعنی رمان و داستان کوتاه. مطالعه سبب خواهد شد ذهنیت درستی از ساختار رمان در ذهن شما شکل بگیرد.  

پرسش و پاسخ: زاویه دید و راوی در رمان پلیسی.

سوال ترنج:

زاویه دید و راوی در رمان پلیسی.
یه چیزه که حسابی منو برده توی فکر! و نمیدونم دقیقا چکار باید بکنم...
زاویه دید اول شخص رو خیلی دوست دارم ولی بخاطر محدودیتی که داره مجبور شدم راوی دانای کل رو انتخاب کنم (بخاطر ژانر پلیسی) ..اصولا خودم با راوی دانای کل راحتم..
حالا نمیدونم این روش هم درسته که رمان با چند زاویه دید نوشته بشه؟؟؟ مثلا راوی اول شخص با سوم شخص ترکیب بشه؟؟؟ مثلا چیزی که براش در نظر گرفتم ، اینه که (راوی اول شخص،برای شخصیت اول داستان ) و (راوی دانای کل برای بقیه شخصیت هاو ) باشه...
این مدلی هم قابل قبوله؟؟؟
 

راهنمای رمان نویسی: استاد جمال میرصادقی (بخش دوم)

بلندپروازی چیز خوبی است و شوق و اشتیاق نوشتن را در نویسنده بیشتر می کند و خیال او را به پرواز درمی آورد، اما به اصطلاح سنگ بزرگ علامت نزدن است. اولین بار نمی توان راه درازی را یک شبه پیمود. طرحی را برای نوشتن انتخاب کنید که از پس آن برآیید، نه طرحی که برای نویسنده کارکشته یی نیز نوشتن آن دشوار است. لئو تولستوی شاهکار خود رمان «جنگ و صلح» را وقتی نوشت که پیش از آن، چند مجموعه داستان کوتاه و رمان انتشار داده بود. گابریل گارسیا مارکز «صد سال تنهایی» را در بلوغ ذهنی و مهارت نویسندگی خود نوشت. احمد محمود پیش از نوشتن داستان های کوتاهش، نمی توانست رمان قدرتمند «همسایه ها» را بنویسد.

راهنمای رمان نویسی: استاد جمال میرصادقی (بخش اول)

نویسنده کسی است که می نویسد.

شما وقتی به فکر نوشتن می‌افتید که طرحی در سر داشته باشید.

نوشتن فکر کردن است چون چیدن و آرایش کلام است و کلام تنها رسانه‌ی فکر است. هر رمان با طرح موضوعی شروع می شود، در واقع طرح گام نخستی است که برای نوشتن داستان برداشته می شود.

هر کس ممکن است طرحی برای نوشتن رمان داشته باشد اما برای خلق رمان باید عناصر سازنده آن را شناخت. بدون این شناخت طرح فقط ماده خامی است و اگر روی کاغذ بیاید از ارزشی برخوردار نیست.

از این رو با ارائه طرح، داستانی به وجود نمی آید. طرح در حکم جرقه یی است که موجب زایش داستان می شود وگرنه به خودی خود نشانه یی از داستان ندارد.

ممکن است دیگران هم چنین طرحی در ذهن داشته باشند.

بخش اول: بیست و سه اندرز به کسانی که وقت ندارند بنویسند.

همیشه برنامه‌ی کاری مشخصی دم دست داشته باشید. برای نویسنده‌ای که وقتش کم است هیچ چیز بدتر از این نیست که هنگام گیرآوردن فرصت، عملا طرح و برنامه‌ای برای نوشتن نداشته باشد. مثلا می‌شود بین کارهای کلاسی از فرصت استفاده کرد و یادداشت‌هایی ادبی برای استفاده در آینده نوشت یا در کتابخانه در مورد مسئله‌ای تحقیق کرد. به علاوه می‌توان برای کاستن از رنج پیش بردن برنامه‌ی کاری مفصل ولی شوق‌برانگیزی از لحظات بیکاری حداکثر استفاده را کرد....

نمی‌خواهید رمان بنویسید؟

نمى خواهید رمان بنویسید؟ 
اگر رمان خوان حرفه اى باشید قطعاً به نوشتن رمان هم فکر کرده اید و این بى تردید بخشى از دل مشغولى ها و حتى آرزوهاى شماست.هنگامى که تصمیم مى گیرید که داستانى بنویسید، ایده این کار یعنى نوشتن داستان، ذهن شما را درگیر مى کند. بهتر است بدون نگرانى از نتیجه کار به خط سیر داستان فکر کنید، به شخصیت هاى داستان فکر کنید و به مکان هاى داستان فکر کنید. این گونه نخستین گام را براى خلق یک رمان برداشته اید، گام هاى دیگر نیز درپى مى آیند......

انواع رمان از نظر ساخت.

رمان را به لحاظ ساختمان و مایه های سبکی به چهار نوع، تقسیم کرده اند: 
  رمان حوادث (1)
رمانی است که در آن تکیه اصلی بر حوادثی است که در طی رمان مدام اتفاق می افتد و رمان فی الواقع چیزی نیست جز مجموعه ای از حوادث و ماجراهای پی در پی و مختلف. مثل رمان روبنسون کروزئه اثر دانیل دفئو که مجموعه ای از حوادث گوناگونی است که برای قهرمانان داستان اتفاق می افتد. رمان حوادث، حد فاصل رمان با رمانس است، زیرا در رمانس هم مثلاً امیر ارسلان رومی، خواننده با حوادث متعدد (منتهی محیرالعقول) سرگرم است. ...